Nieczysta gra

Recenzja książki Nieczysta gra
Wybrałam sobie do przeczytania tę powieść obyczajową pt. ''Nieczysta gra'' autorstwa Pana Stanisława Sałapy, gdyż byłam ciekawa, czy autor potrafił trafnie przedstawić życie głównego bohatera Jarosława Kurka budzącego się w nowej i nieznanej mu do tej pory otaczającej go rzeczywistości oraz tajemniczo brzmiąca dla mnie nazwa jej tytułu.

Nie każdy z nas chciałby znaleźć się w podobnych realiach tak jak Jarosław Kurka.

Początkowym głównym problemem stanowiącym w tej powieści jest niezrozumienie treści opisanej historii bohatera ze względu na występującą w tekście wyraźną w niej chaotyczność, a co dodatkowo utrudniało mi to poznanie charakteru głównego bohatera i kim on właściwe naprawdę jest?

Główny bohater w tej powieści Jarosław Kurka żyje w niepewnym świecie otaczającym go ciągłymi zmianami, a tym samym zmiany przyczyniają się one do tego, że nie czuje się on z nimi dobrze.

Gdy poznajemy na samym początku Jarosława Kurka, który miał dobrą pracę, a gdy na horyzoncie pojawia się nowe wyzwanie i sam nie wie, co go właściwie czeka potem w walce, aby czuł się jak kiedyś i doświadczyć zadowolenia i poczucia pełnego spełnienia.

Jarosław Kurka tak naprawdę myślę, że czuł się wielokrotnie osamotniony, a mianowicie w trakcie, kiedy odkrywamy, jakie niełatwe decyzje musi podjąć, oraz że ma często mętlik w głowie ukierunkowany przez Katarzynę lubiącą dobrą zabawę z nim.

Odnosiłam często wrażenie, że był wykorzystywany, a żył w cieniu uczuć trójkąta pomiędzy dwoma kobietami: żoną i kochanką.

Największą tajemnicę w tej powieści stanowiła dla mnie Katarzyna. Nie potrafiłam do końca rozszyfrować jej prawdziwych zamiarów. Owszem potrafi być czarująca i wie, czego oczekuje w dążeniu do celu. Nie brak jej sprytu, a to nie zawsze mi się w niej podobało. W jej ogólnym zachowaniu było coś takiego, co mnie drażniło.

Twórczości Pana Stanisława Sałapy nie znałam do tej pory. Szczerze powiedziawszy nieszczególnie przypadła mi ona do gustu ze względu na to, że nie do końca były jasne dla mnie opisywane przez niego sytuacje, w których to znajdywali bohaterowie również i ci drugoplanowi.

Powieść ta składa się z 11 rozdziałów.

Pozytywnym walorem całości tej powieści jest to, że można przywołać sobie wspomnienia z roku 1989, w którym toczyła się ów akcja.

''Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu na kanapie.pl''.
Dodał:
Dodano: 04 VII 2020 (ponad 4 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 100
[dodaj komentarz]

Komentarze do recenzji

Do tej recenzji nie dodano jeszcze ani jednego komentarza.

Autor recenzji

Imię: Anna
Wiek: 41 lat
Z nami od: 10 IX 2016

Recenzowana książka

Nieczysta gra



Zaślepienie i nieczysta gra podobne rodzą owoce. Jarosław Kurka budzi się któregoś dnia w całkiem nowej rzeczywistości. Jest rok 1989. Żegnajcie, towarzysze! Idzie nowe. Gospodarczą drogę donikąd zastępuje kapitalizm w swej surowej jeszcze i dzikiej postaci. Odchodzi uładzony i oswojony świat, w którym dyrektor Kurka czuł się bezpiecznie. Jak się zachowa, gdy ostatecznie uświadomi sobie ogrom ota...

Ocena czytelników: 4 (głosów: 1)
Autor recenzji ocenił książkę na: 4.0