"(...) -I co, Albert się odezwał?- ciągnął Gundar z niezmąconym spokojem. Nagła zmiana tematu zaskoczyła nawet Halta. - Albert?- spytał. Zbyt późno zauważył wyszczerzone w uśmiechu zęby Gundara i zrozumiał, że dał się złapać w pułapkę. - Myślałem, że go wołasz. Wychylałeś się za burtę i krzyczałeś Albeeeeeeert!!! Sądziłem,że to jakiś aralueński bóg odmętów. Nikt nie mógł zaprzeczyć, iż zaprezentowana przez Gundara przeciąłgła wersja tego imienia nader przypominała odgłosy wydawane przez dręczonego mdłościami Halta. Halt obdarzył wilka morskiwgo kamiennym spojrzeniem. - Nie.Nie odezwał się. Może odpowie jak zawołam do wnętrza twojego hełmu? Wyciągnął rękę. Gundar słyszał jednak, co dzieje się, gdy Skandianie pożyczają swe rogate okrycia głowy owemu zwiadowcy, a zwłaszcza, jeśli dzieje się to na pokładzie okrętu na pełnym morzu. Cofnął się o krok. - Nie, nie. Tam go na pewno nie ma- stwierdził pospiesznie."
Dodał: cassi
Dodano: 23 II 2013 (ponad 11 lat temu)
"Nigdy nie pozwól, żeby ktoś się za bardzo do ciebie zbliżył. Zbyt krótki dystans to zawsze sygnał alarmowy; nieważne z kim masz do czynienia i jak przyjaźnie się ten ktoś zachowuje."
Dodał: kamila
Dodano: 30 IV 2011 (ponad 13 lat temu)
"- Szczęsnego dnia Willu Treaty. - powiedział. - Dziwne to miejsce, do którego nas sprowadziłeś. Will pokiwał głową.
-Dziwne, Gundarze. Ale nie nieprzyjazne. Nikt wam tutaj źle nie życzy.
- Chyba, że ten idiota sekretarz.- wtrącił Horace półgembkiem"
Dodał: cassi
Dodano: 21 IX 2012 (ponad 12 lat temu)
