"Bojąc się bylejakości, w końcu stałem się niczym." |
vaanilka dodał: 16 VIII 2013, 17:02:59 |
głosy: +1 | -0 |
|
"Mam teraz trudne rzeczy do przeżycia ze sobą samą. Tu mi nikt nie pomoże, nikt tu za mną nie pójdzie. Lepiej mnie tak zostawić." |
vaanilka dodał: 29 IV 2013, 22:47:40 |
głosy: +0 | -0 |
|
"Moja siostra będzie umierać ciągle od nowa przez resztę mojego życia. Żałoba jest na zawsze. Nie odchodzi; staje się częścią ciebie, idzie z tobą krok w krok, oddech w oddech. Nigdy nie przestanę opłakiwać Bailey, bo nigdy nie przestanę jej kochać. Po prostu tak już jest. Rozpacz i miłość są zrośnięte, jedno nie występuje bez drugiego. Jedyne, co mogę zrobić to kochać ją i kochać świat, naśladując ją, żyjąc z odwagą, werwą i radością." |
vaanilka dodał: 03 III 2013, 10:36:29 |
głosy: +3 | -0 |
|
"Jesteśmy niewrażliwi jak drzewa, jak kamienie. I milczymy jak ścinane drzewa, jak rąbane kamienie." |
vaanilka dodał: 28 II 2013, 22:42:54 |
głosy: +3 | -0 |
|
"Jest prawo obozu, że ludzi idących na śmierć oszukuje się do ostatniej chwili. Jest to jedyna dopuszczalna forma litości." |
vaanilka dodał: 28 II 2013, 22:38:29 |
głosy: +0 | -0 |
|
"Zawsze jest jakieś nieosiągalne TY materializujące się najłatwiej w kobiecie." |
vaanilka dodał: 28 II 2013, 19:44:08 |
głosy: +1 | -0 |
|
"Coś mam w środku spierdolone. Na amen." |
vaanilka dodał: 28 II 2013, 19:43:13 |
głosy: +1 | -0 |
|
"Los upodabnia nas do tych, którymi gardzimy." |
vaanilka dodał: 28 II 2013, 19:42:57 |
głosy: +0 | -0 |
|
"Z uniesień pozostało mi uniesienie brwi, ze wzruszeń - wzruszenie ramion." |
vaanilka dodał: 28 II 2013, 19:42:38 |
głosy: +0 | -0 |
|
"Żałoba to dom, w którym krzesła zapomniały, jak nas dźwigać, lustra jak nas odbijać. Żałoba to dom, który znika, ilekroć ktoś zapuka albo zadzwoni o drzwi. Żałoba to dom, gdzie nikt cię nie chroni, gdzie młodsza siostra będzie starsza od starszej; gdzie drzwi już nie wpuszczają i nie wypuszczają nikogo." |
vaanilka dodał: 03 II 2013, 14:55:33 |
głosy: +12 | -0 |
|