| "Następny!
Pan do mnie? Pan umówiony? Nie...? Nazwisko!
A, Bóg-san...
No dobrze, ma pan pięć minut.
Chodzi o zapłatę? Za co?
Zawarliśmy przecież umowę o dzieło.
Na lądy i morza, światłość i ciemność,
takie tam.
Się zgadza.
Że niby aneks?
Nie, człowiek panu nie wyszedł,
zupełnie.
Pan za niego nie ręczy, ja za niego nie płacę.
Biznes iz biznes.
To wszystko? To my już panu
dziękujemy.
Tak, zwalniam pana, panie Boże.
Redukcja, rozumie pan.
Nie mamy już etatów
dla miłosiernych rozgrzeszaczy.
Bo recesja. Bo tak.
Żegnam pana. Życzę przyjemnej przyszłości.
Następny!" |
| Blumka dodał: 21 VIII 2013, 23:42:48 |
głosy: +0 | -0 |
|
| "Pukanie. Nie mam ochoty wstawać z futonu. Powtarza się po krótkiej chwili. I znów. Drażni. Mam do wyboru: zatkać uszy poduszką i udawać, że nie istnieję, lub otworzyć drzwi i uświadomić to osobie po drugiej stronie." |
| Blumka dodał: 21 VIII 2013, 23:36:44 |
głosy: +0 | -0 |
|
| "W pewne rzeczy wierzymy instynktownie. W nieruchomość ziemi. Przejrzystość powietrza. Nieuchronność pór roku. Zbawcze działanie herbaty.
Kozetkę." |
| Blumka dodał: 21 VIII 2013, 23:34:30 |
głosy: +0 | -0 |
|
| "Wzajemne unikanie się wzrokiem w ograniczonej przestrzeni jest więcej niż umiejętnością. Jest sztuką." |
| Blumka dodał: 21 VIII 2013, 23:32:22 |
głosy: +0 | -0 |
|
| "Są takie dni, kiedy niebycie jest jedyną formą gwarantującą zachowanie zdrowia psychicznego." |
| Blumka dodał: 21 VIII 2013, 23:31:04 |
głosy: +0 | -0 |
|
| "Wzreuszenie ramionami jest w erze globalizacji gestem o przekazie uniwersalnym." |
| Blumka dodał: 21 VIII 2013, 23:29:41 |
głosy: +0 | -0 |
|
| "Kiedy nie wiadomo, co zrobić, należy zrobić herbatę." |
| Blumka dodał: 21 VIII 2013, 23:28:49 |
głosy: +0 | -0 |
|
| "- Komórka!!! Wyłącz tę komórkę! Wyrzuć ją przez okno! Zakop pod ziemią, przyklep i podlej wiadrem wody!" |
| Blumka dodał: 21 VIII 2013, 23:27:46 |
głosy: +0 | -0 |
|
| "Jest pani piękna, ale mało to kobiet jest pięknych? Pani jest kimś więcej. Pani włosy, oczy, usta obce są jak gdyby pani samej, choć są panią. I dlatego szuka pani siebie, zagubiona w swojej materialności. Błądzi pani wśród swoich oczu, rąk, wśród swojej cielesności, wspaniałej skądinąd, której czasami pani nienawidzi, a czasami o niej pani zapomina, nieświadoma, to znów świadoma aż za bardzo. Ogarnia panią strach." |
| Blumka dodał: 06 VII 2013, 16:45:56 |
głosy: +0 | -0 |
|
| "sztuka zachorowała nieuleczalnie na negację samej siebie" |
| Blumka dodał: 06 VII 2013, 16:42:35 |
głosy: +0 | -0 |
|
