Temat: "Najlepsze opowiadanie."

Tak jak w tytule, które opowiadanie z tego zbioru podobało wam się najbardziej?

Jak dla mnie:

1. Anorexia nervosa,
2. Arytmia, Kochanka,
3. Menopauza,
4. Syndrom przekleństwa Udine, Noc poślubna, Cykle zamknięte.

Każde opowiadanie ma coś w sobie, każde opowiada inną historię, także okoliczności są różne, czasem nawet lata wydarzeń. Bezsprzecznie Anorexia nervosa najbardziej przypadła mi do gustu i zapadła w pamięć, kolejne dwie pozycje także mogę zaliczyć do swoich ulubionych. Pozostałe podobały się mniej, aczkolwiek Wiśniewski po prostu, w moim mniemaniu, nie ma złych opowiadań. Zwyczajnie niektóre nie trafiają w gusta lub nie przemawiają, ale to już jest kwestia osobista dla każdego z osobna.

Tyle ode mnie, jak na razie.

Mi trudno jest powiedzieć, które uważam za najlepsze, więc może powiem tak: najmniej podobał mi się " Syndrom przekleństwa Udine". Co nie znaczy, że to opowiadanie nie podobało mi się w ogóle. Jak napisałaś - Wiśniewski nie ma złych opowiadań.

"Zespoły napięć" uwielbiam i jestem chora jeśli nie przeczytam ich co najmniej raz na pół roku. Niby znam je na pamięć, ale za każdym razem mam wrażenie, że odkrywam je na nowo. Są idealne! [;

Mnie najbardziej podobały się pierwsze trzy opowiadania, tj. Syndrom przekleństwa Undine, Anorexia nervosa i Kochanka.
W ogóle to książka wpadła mi przez przypadek do rąk i nie żałuje, bo przywróciła mi wiare w polską literaturę i po tego autora z pewnością jeszcze sięgnę nie raz.

Anorexia nervosa;)