Ironiczna, bawiąca do łez i szczera aż do bólu opowieść o dorastaniu w PRL-u. Tak sobie wyobrażam Kielce, symbol, jako szczyt ohydy, Jako jakiś Paramount najgorszej małomiasteczkowej brzydy. A może piękne to jest, ach, miasteczko, ach, i nawet miłe I niełatwo jest w nim złapać nawet kiłę... Stanisł...