Najnowsze recenzje książek

Jak już część z Was wie, ja książki tej autorki całkiem lubię ;) Długo czekałam na skompletowanie cyklu, nie chciałam zaczynać czytania bez posiadania całości. I w końcu się udało. Jest to historia czterech koleżanek ze szkolnej ławy, które spotykają się po latach na powtórce ze studniówki. Są samotne (oprócz jednej), trzy z nich leczą się u psychiatry. Dochodzą do wniosku, że chociaż wiele im się w życiu udało, to jednak coś jeszcze mogłyby zmienić na lepsze. Działając pod wpływem impulsu za...

Z Neilem Gaimanem miałam już do czynienia kilka razy. "Gwiezdny pył" podobał mi się średnio, "Amerykańskich bogów" nie udało mi się dokończyć, a w "Nigdziebądź" mam przerwę już kolejny miesiąc. Moje nastawienie do tego pisarza pozostawia wiele do życzenia, ale... postanowiłam zaryzykować. Dopisałam się do kolejki po "Koralinę" [na KOLEJKOWIE] i grzecznie czekałam na dotarcie książki do mnie. Książka dotarła szybko, a że małe i cieniutkie to wydanie, wzięłam się za nią od razu. "Koralina" to opo...

Twórczość Andrzeja Pilipiuka miałam okazję już częściowo poznać, jednakże było to dla mnie pierwsze spotkanie ze słynnym Jakubem Wędrowyczem. Spotkanie całkiem ciekawe ;) “Homo bimbrownikus” składa się z trzech krótkich historii i jednej - tytułowej – mini-powieści. I właśnie ta tytułowa powieść najbardziej przypadła mi do gustu. W tejże powieści Jakub wraz ze swym przyjacielem Semenem wyruszają do stolicy w poszukiwaniu pewnego licealisty, Radka Oranguta, który jest wnukiem wroga Wędrowy...

Na mojej półce od dawna czeka na przeczytanie “Sól i szafran”. Ale złożyło się tak, że jako pierwszą miałam okazję przeczytać “Kartografię”. Nie będzie więc porównywania tych dwóch książek, jeszcze nie ;) Od wczoraj zastanawiam się, co napisać o tej książce. Jest tak pełna wątków, uczuć, przeżyć, że trudno jest mi to ubrać w słowa. Jednak spróbuję. Nie mam wykształcenia związanego z literaturą, książkami, czytam więc to, co mnie (z różnych przyczyn) pociąga i oceniam książki głównie na po...

Niesamowicie trudno oceniać takie publikacje jako książki. Literacko to zapewne żaden rarytas, ale to nie umniejsza wartości tej książki. Julie Gregory opisuje swoje życie, życie koszmarne moim zdaniem. Jej matka dotknięta jest zastępczym zespołem Münchhausena, przerażającą chorobą psychiczną, powodującą specyficzne i często tragiczne w skutkach znęcanie się rodziców nad dziećmi. Ojciec również ma zaburzenia fizyczne i psychiczne, spowodowane długotrwałym kontaktem (w trakcie wojny w Wietnami...

To pierwsza przetłumaczona na polski książka tej autorki. Mam jednak głęboką nadzieję, że będzie to jedna z wielu. Cóż to za piękna opowieść! Trudno będzie mi się powstrzymać od ochów i achów, ale postaram się. Jest to opowieść snuta ustami Azizy, jednej z kobiet osadzonych w egispkim więzieniu. Poznajemy jej los, przyczynę, która przywiodła ją do spędzenia reszty życia w takim miejscu. Ale też dzięki Azizie i jej opowieści poznajemy inne kobiety, którymi zapełnione jest to więzienie. A je...

Jest to druga książka Romy Ligockiej, którą miałam okazję przeczytać. Pierwszą była – oczywiście – “Dziewczynka w czerwonym płaszczyku”, która pozostawiła po sobie wrażenie mocne i jeszcze nie zatarte. “Kobieta w podróży” jest zbiorem króciutkich opowiadań, podróży przez życie. Jest to zbiór, zbiór ludzi związanych z autorką, jej rodziną, przyjaciółmi. Ludzie, których autorka spotkała na swej drodze lub o których tylko słyszała. Ludzie bliscy, najbliżsi, ale także ludzie obcy, którzy tylko n...

Miała nieszczęście urodzić się Murzynką, córką niewolnicy. Była świadkiem haniebnej śmierci matki. Z ukochanego Barbadosu została sprzedana do Ameryki, gdzie trafiła do osławionego Salem. Maryse Conde korzysta z zapisów historycznych, przywołujących procesy czarownic z Salem. Tituba jest postacią autentyczną, choć wiele w powieści wątków fikcyjnych. Autorka stara się odtworzyć życie niewolnicy, która na przełomie lat 1691 - 1692 została oskarżona o czarnoksięstwo. Zapisy mówią, że Tituba, Sara...

To chyba 6 książka Ryszarda Kapuścińskiego którą miałam okazję przeczytać. I pierwsza, która opowiada o Polsce, a dokładniej o rzeczywistości PRL. “Busz po polsku” to zbiór reportaży, pierwszy zbiór opublikowany w formie książki w 1962. Potem było kilka wznowień, lecz akurat to wznowienie ma dokładnie taki sam skład, jak pierwotne wydanie Właściwie mogłabym tylko napisać z głębokim przekonaniem – polecam! Dosyć napisano o tej książce i jej autorze, o jego stylu, o mądrości, sztuce obser...

Jest to pierwszy tom cyklu “Skrytobójca”. Poznajemy w nim głównego bohatera – Bastarda Rycerskiego, nieprawego syna następcy tronu Królestwa Sześciu Księstw. Jako sześciolatek zostaje on przyprowadzony i zostawiony na dworze króla Roztropnego (swojego dziadka). Fakt posiadania nieprawego dziedzica powoduje, że książę Rycerski rezygnuje z praw do tronu i osiada daleko od stolicy. Jego miejsce zajmuje drugi brat – książę Szczery. Bastard rośnie na dworze, samotny i niepewny swego miejsca. Z jednej...

Mój umysł aktualnie pokonany jest w sporej części przez choróbsko, które się do mnie przyplątało. Ale postaram sie napisać kilka sensownych zdań. “Cząstki elementarne” dotarły do mych rąk dzięki znajomej biblionetkowej. Nastawiłam się – sama nie wiem dlaczego – głównie na książkę SF. Należy ona do tego gatunku, jednak tylko w małej części – przynajmniej według mnie. Nie będę streszczać fabuły, bo dosyć już jest w necie opisów tego, co się w książce dzieje. Skupię się tylko na moich odczuciach...

W drodze na spotkanie biblionetkowe odkryłam nową "tanią książkę", co zaowocowało kupnem właśnie tej pozycji, za niewiarygodną cenę 3 zł. Szczęśliwa jestem tym bardziej, że już od dawna chciałam "Pod nieobecność mężczyzn" przeczytać. Zaczynałam trochę z podejściem "jak pies do jeża", czyli niepewnym ;) Ze wzgledu na tematykę, obawiałam się, jak autor sobie z nią poradzi. Poradził sobie, oj poradził. Cóż za piękna proza, delikatna, a jednocześnie bogata, subtelna, ale pełna wyrazu. Pięknie...

Pierwsze, co przykłuło mą uwagę, to była ciekawa okładka. Po otwarciu książki okazało się, że i środek nie jest gorszy – cieniutki papier, hieroglify, stylizacja na papirus. Oczywiście, że treść jest najważniejsza, jednak to, jak wydawcy traktują "materialną" stronę książki wskazuje tylko na ich profesjonalizm lub jego brak. Tutaj należą się wielkie gratulacje za dobrze wykonaną pracę :) Ale przechodząc do meritum: sensacyjna przygodówka, akcja goni akcję, tyleż niesamowitości się dzieje! A...

Moja przygoda z Gaimanem zaczęła się od "Amerykańskich bogów", przez "Chłopaków Anansiego", "Nigdziebądź", "Dobry omen", "Koralinę", aż do "Gwiezdnego pyłu". Zdecydowanie lubię książki tego autora, sposób, w jaki tworzy on światy i bohaterów, język i humor jego powieści. "Gwiezdny pył" to tylko potwierdził. Nie tak dawno temu, gdzieś w Anglii była sobie wioska Mur. Wieś ta nie wyróżniała się praktycznie niczym. Miała tylko jedną specjalną cechę – raz na dziewięć lat odbywa się tam znany jar...

Czytałam kilka książek tego autora i muszę przyznać, że całkiem go sobie cenię. Jego powieści zawsze pozostawiają po sobie wiele pytań, poruszają istotne zagadnienia, są ciekawie napisane. “Moje ewangelie” nie są wyjątkiem. Składają się z dwóch części “Nocy w Ogrodzie Oliwnym” oraz “Ewangelii według Piłata”. “Noc w Ogrodzie Oliwnym” to opowieść o Jezusie. Jego dzieciństwie, dojrzewaniu, wchodzeniu w wiek męski oraz w końcu jego śmierci. Jezus Schmitta jest bardzo ludzki, wręcz nieświadomy...