Najnowsze recenzje książek

W "Kongresie futurologicznym" pełnym "Lemszczyzny", przyszłość jawi się jako fantasmagoryczna aberracja w której rzeczywistość przyprawia o zawrót głowy. Człowiek traci przypisaną mu wolę, jakąkolwiek możliwość decydowania, na rzecz "psychochemikaliów". Co gorsze ogólnoświatowy system, pod płaszczykiem uszczęśliwiania obywateli, nieodwracalnie niszczy przyrodę, unicestwiając większość gatunków fauny, jednocześnie zastępuje owe robotami. Społeczeństwo samo planuje pogodę, podejmując decyzję w gł...

"Miasto z mgły" to niestety ostatnia książka Carlosa Ruiza Zafóna. Żałuję że nie ma wśród nas tego niezwykłego twórcy. Erudycja jaką się posługuje, łatwość tworzenia przedziwnych, pełnych życia obrazów, które tworzą niespotykany klimat są niepojęte. Krótkie historie, napisane zwięźle lecz wcale nie zdawkowo, mocno przykuwają uwagę czytelnika i sycą każdym słowem. Podobnie jak XIX-wieczne nowele pozostawiają nas w zadumie, nad kondycją moralną człowieka. Ten hiszpański a właściwie kataloński mi...

"Szóstka wron" jest powieścią o przestępczym półświatku i misji jaka powierzona jednej ze szajek. Misja wydaje się być niewykonalna, ale zachłanność postaci nie zna granic, więc ochoczo podejmują się jej. Pozycja klimatem przypomina mi "Ojca Chrzestnego", mafijne porachunki, żądza zemsty, szemrane interesy, przeświadczenie że świat wyzbyty jest z wartości prócz politowania godnego honoru przestępcy. Wyobrażona rzeczywistość nie napawa optymizmem, panuje tam chaos, ponieważ moc którą obdarzeni s...

Przyznać się muszę, a nie jest to powód do chluby, że Gałczyńskiego zacząłem czytać od prozy. Dokładniej od opowiadań, felietonów i krótkich powieści. Moje pierwsze spotkanie z Konstantym Ildefonsem określiłbym na średnio udane. Raził mnie cynizm, a nade wszystko brak talentu narracyjnego. "Opowiadania" to raczej obrazki, ze zmieniającym się tłem, gdyż na dwóch lub trzech stronicach, nie sposób zbyt dużo opowiedzieć. Brak tym utworom głębszego przesłania, dlatego nie pozostawiły mnie w zadumie....

"Podróże Guliwera" to irlandzka powieść z początku XVIII wieku, przy której czytelnik ma niejedną okazję by uciąć sobie drzemkę. Otwierałem zatem książkę i po paru stronach oczy same się zamykały. Działo się tak gdy czytałem o milionie szczegółów i szczególików, tak ciekawych jak zeszłoroczny śnieg. Powieści brak suspensu, wszystko wydaje się od razu pewne, przyszłość bohaterów niezagrożona. Tytułowego Guliwera obdarto z życia wewnętrznego, nie opisując jego nadziei, lęków, sympatii czy antypati...

W drugiej części cyklu "Olimpijscy Herosi" o tytule "Syn Neptuna" autor powraca w tym samym stylu, tworząc ten sam klimat. Ponownie mamy adaptację mitów, tym razem rzymskich, a więc fabuła jest mocno oderwana od rzeczywistości. Percy uciekając przed Gorgonami trafia do rzymskiego obozu herosów - Jupiter. Tam poznaje Hazel córkę Plutona i Franka syna Marsa. Obóz zbudowany na wzór rzymski liczy sobie pięć kohort po czterdziestu rekrutów. Pod dowództwem Reyny próbują przygotować się do rychło zbl...

Reportaże Justyny Kopińskiej o tytule "Polska odwraca oczy" przerażają w każdym zdaniu. Autorka w szesnastu artykułach odsłania brutalną prawdę o współczesnej Polsce. Pisze o znieczulicy wielu instytucji publicznych, instytucji które mają za zadanie nam pomagać, strzec naszych praw, a w opisywanych przypadkach tylko szkodzą. Czynią nieodwracalne traumy zarówno u dzieci, chorych, czy ofiar przestępstw. Autorka odsłania ciemną stronę działalności tych instytucji, ujawnia mechanizmy tworzące pato...

Czytając "Uczennicę maga" miałem wrażenie że to już kiedyś było, australijska pisarka nie potrafiła mnie zaskoczyć. Ta ponad osiemset-stronicowa powieść fantasy mogłaby się swobodnie zmieścić na czterystu góra pięciuset stronach. Postacie w moim odczuciu są sztucznie wykreowane, papierowe. Wydają się być wyidealizowani a ich działania przewidywalne. Poznajemy je po tym czym się zajmują, a nie jaką mają osobowość, bardzo rzadko dochodzi do ciekawych interakcji. Dialogi to kolejny słaby punkt, n...

"Przeznaczenie zawsze daje ci dwie drogi - tę, którą powinieneś pójść i tę, którą idziesz." "Shantaram" to kwintesencja indyjskości. To powieść o jej mieszkańcach, mentalności, kulturze, przestępczości. O kontrastach widocznych na każdym kroku, gdzie starożytność miesza się z nowoczesnością, skrajna nędza z bogactwem, miłość z nienawiścią, łagodność z okrucieństwem. To Indie widziane oczami Australijczyka, przestępcy który uciekł z więzienia, i pod fałszywym nazwiskiem Lindsay postanowił zaszy...

"Koronę w mroku" drugi tom "Szklanego tronu" czytało mi się z wielką przyjemnością, dużo większą niż poprzednią tytułową powieść. Akcja toczy się głównie na zamku w Rifthold stolicy Adarlanu, państwa które za sprawą barbarzyńskich podbojów, stało się największym z imperiów. Poddani pod rządami szalonego tyrana, często umierają w trakcie potwornej mordęgi w kopalniach Endovier i Calaculli. A despota wszędzie węszy spisek, zatem królewska obrończyni w osobie Celaeny Sardothien zobowiązana jest po...

"Moje Ewangelie" to debiut prozatorski Erica-Emmanuela Schmitta i jak to z początkami bywa i ten jest nieudany. Być może autor podjął się zbyt trudnego wyzwania, próby opisania życia Jezusa, zwanego tu Jeszuą. Książka podzielona jest na dwie części. Pierwsza przedstawia losy Jezusa, od młodości po modlitwę w ogrodzie oliwnym. Druga nieco dłuższa przypomina sztukę, w której główną rolę gra prokurator rzymski Piłat. Akcja jej toczy się po Zmartwychwstaniu Zbawcy. Raziło mnie to że autor przestaw...

Zaczynając "Bezpieczną przystań" odnosiłem wrażenie że mam przed sobą dzieło na miarę twórczości Nicholasa Sparksa. W miarę przewracania kolejnych stron mój zachwyt bardzo zmalał. Ta średniej długości powieść miejscami napisana jest w świetnym poetyckim nieco baśniowym stylu, by przeistaczać się w bezbarwny opis codziennej prozy. Książka jest opisem zwyczajnego, przeciętnego życia w małej amerykańskiej miejscowości. Autor nie ma zbyt wiele z psychologa, czy czujnego obserwatora, stąd jego książ...

Za sprawą "Filarów ziemi", zanurzyłem się w świat dwunastowiecznej Anglii. Łyknąłem nie tylko nieco z historii tego królestwa, ale nade wszystko obcowałem z wyśmienitym piórem Kena Folletta. Napisana z niezwykłym rozmachem powieść wydaje się nie mieć końca, a historie w niej przedstawione odbiera się jak czystą prawdę, gdyż tak wiarygodnie je opisano. Dwunasty wiek w Anglii po śmierci króla Henryka to okres bezkrólewia i bezpardonowej walki o władzę. To czas spisków i intryg w których silniejsi...

Czytając "Panią Bovary" ciągle musiałem wytężać swą wyobraźnię, gdyż francuski klasyk nie stroni od niezwykle poetycznych, pełnych piękna barwnych opisów. Buduje jednak powieść ze zbyt długich, często ciągnących się na pięć, sześć linijek zdań, przez co bardzo utrudnia jej odbiór. Pani Emma Bovary to osóbka pełna próżności, egoizmu, ciągle marząca o księciu na białym koniu, który wyrwałby ją z okowów, w jej uznaniu lichej, szarej codzienności. Od męża doktora Karola Bovary, pełnego wad takich j...

"Blackout" nie spełnił moich czytelniczych oczekiwań. Ten długi prawie osiemset-stronicowy thriller naukowy, nie przekonuje, nie wciąga, nie wzbudza cienia zachwytu. Jedynymi zaletami są, po pierwsze duża wiedza autora na temat energii elektrycznej i łatwość w jej przekazywaniu, po drugie duża wiarygodność opisywanych scen. Gdyby nagle zabrakło w Europie prądu, prawdopodobnie wyglądało by to tak jak opisane jest w książce. Największym minusem są papierowe, nijakie postacie, bliżej nie opisane,...