Najnowsze recenzje książek

Wczorajsze popołudnie spędziłam w „Szkole żon” Magdaleny Witkiewicz. Było to dla mnie niebywałe wyzwanie, ponieważ raczej nie bywam w „takich” miejscach, wydaje mi się, jak zapewne wielu z Was, że nie potrzebuję doznań, jakie tam są fundowane paniom, może trochę się wstydzę, jak jedna z bohaterek o imieniu Marta? Może… zresztą, żoną jestem już lat kilkanaście, uczę się na własnych błędach, a z problemami, z jakimi borykają się kobiety w tej historii mam niewiele do czynienia. Czyżby? Postanowiła...

Jeżeli chodzi o książki dla dorosłych czytam teraz bardzo trudną i pełną cierpienia opowieść o ludziach uwikłanych między innymi w wojenne losy, dlatego robię sobie przerwy i czytam w tak zwanym między czasie książki dla dzieci przeznaczone. Dzisiaj chciałabym Wam polecić piątą część ciekawej serii Kroniki Archeo, ale nie przejmujcie się, jeśli wcześniejszych części nie znacie, ja zaczęłam od piątej i doskonale odnalazłam się w sytuacji, nie było tam bowiem wielkich nawiązań do poprzednich częśc...

Chciałabym tym razem zapoznać Was z książką niezwykłą, opowiadającą o przyjaźni małego niemieckiego chłopca z żydowską dziewczynką. Akcja toczy się na terenie Niemiec przed II wojną światową, czasy są więc niebezpieczne, podobnie jak ta niecodzienna znajomość. Z dnia na dzień staje się coraz bardziej jasne to, co czeka Żydów mieszkających na tych terenach, widać nieprzychylność najbliższych sąsiadów, słychać wyzwiska typu "śmieci" w stosunku do rodzin żydowskich, szerzy się antysemityzm. Dzieci...

Wcześniej nie miałam do czynienia z twórczością tej autorki, nie mogę też znaleźć niczego konkretnego na temat p. Czeplińskiej w internecie, wygląda na to, że jest to debiut w roli pisarki, na okładce książki także nie ma o niej żadnych informacji... Mam jednak wielką nadzieję, że na tym jednym tytule się nie skończy, ponieważ książka zaskoczyła mnie wielce i z chęcią przeczytałabym kolejną tej samej autorki. W tej powieści mamy do czynienia z Olą, pracującą jako dziennikarka, niestety nie robi...

A teraz recenzja, czy raczej moja opowieść o książce, gdyż będzie raczej krótka: Obrazki są śliczne, przyciągają uwagę, moja dwuletnia Zuza od deski do deski obejrzała calutką książeczkę. Groszek czytało się ją szybko, ponieważ uwielbia takie historyjki, akcja się rozwija, dzieje się wiele, jest ciekawie i nie można się z tą książką nudzić. Opowiada nam autorka o dwóch tytułowych krasnoludkach, o Marguszku i Grubełku, którzy wyruszają w drogę, by odnaleźć swoje czerwone czapeczki, nie dlatego by...

Moja Groszek ma 11 lat i uwielbia zwierzęta. Książeczkę, o której chcę napisać polecam z czystym sumieniem każdemu rodzicowi i dziecku w dowolnym wieku. Książek tych jest cała seria i moja córka zaczytuje się w nich już od pewnego czasu. Rysunki w książeczkach są śliczne, a każda opowieść niesie za sobą morał, naukę, dziecko może samo wyciągnąć wnioski i zrozumieć, jak należy się w danej sytuacji zachować. Opisane są tu historie pełne ciepła, miłości, wartości rodzinnych. "Dusia" to kaczuszka, ż...

Pierwsza moja styczność z panią Ulatowską, a więc "Przypadki pani Eustaszyny" była zupełnie inna niż z książką o Kruczej. Wiedziałam jednak, że pomimo odmiennej tematyki, o wiele trudniejszej i pełnej okrucieństwa, bo o czasach wojny opowiadającej, najnowsza powieść pani Marii na pewno przypadnie mi do gustu. Miałam już dosyć lektury historii trzydziestoletnich kobiet samotnych wyjeżdżających do miejsca, gdzie psy szczekają odwrotną stroną, gdzie znajdują księcia z bajki, porzucają wcześniejsze...

Do tej książki przyciągnęła mnie jej tematyka. Akcja dzieje się po roku 1995 w dawnej Jugosławii, a ponieważ byłam we wrześniu w Chorwacji chciałam jak najwięcej dowiedzieć się o tym, jak ludzie żyli, jak sobie radzili na zgliszczach swojej ojczyzny. Cała opowieść dotyczy Bośni, a tytułowa wdowa mieszka wraz z przyjaciółmi, a nawet z obcymi ludźmi, którzy stracili dach nad głową, użycza im swojego domu. Ona sama ma tylko te cztery kąty, w wojnie zginął jej mąż, a sześcioletniego synka rozerwała...

Uwielbiam tę autorkę za jej "Dziwne losy Jane Eyre", jest to jedna z najlepszych moim zdaniem książek, jakie czytałam w swoim życiu (a czytam wiele, jak wiecie), więc kiedy usłyszałam o tym, że tej samej pisarki po raz pierwszy w języku polskim wydano inną książkę bardzo chciałam i z nią się zapoznać. Oczywiście nie jest prosto zmierzyć się z moją ukochaną Jane, osobą skromną i dobrą, której los nigdy nie rozpieszczał , ale "Profesor" również jest szalenie ciekawą opowieścią o interesującej fabu...

Kiedy wzięłam do ręki tę książkę nie byłam szczególnie zachwycona, ponieważ myślałam, że to będzie "tani romans", a ja za takimi lekturami nie przepadam. Z drugiej jednak strony wielokrotnie już miałam nauczkę, by nie oceniać książki po tytule, czy po okładce. I na szczęście dla mnie samej zaczęłam czytać "Perską żonę", która zaskoczyła mnie niejednokrotnie, w dodatku jak najbardziej pozytywnie. Jest to kontynuacja losów Tami z "Perskiej narzeczonej", ale ja niestety z tamtą książką nie miałam j...

Takiej książki poszukiwałam od dnia, gdy moja córka zaczęła pytać mnie o Boga. Chciała wiedzieć wszystko, bo pani katechetka niewiele im wtedy tłumaczyła i wyjaśniała. Szczególnie ciężko jej było przed I Komunią Świętą, formułek do nauczenia, wyklepania było mnóstwo, a moja Groszek, jak to ona, musiała wszystko rozumieć. Jak tylko potrafiłam starałam się jej pomóc, bo ona jako jedna z niewielu wiedziała po co przystępuje do komunii, na pewno nie chodziło o otrzymanie roweru, czy innych materialn...

Lubię opowieści prawdziwe, takie z historią w tle, jednak tę akurat zaczynałam kilka razy, zanim wreszcie przekonałam się do niej i doczytałam do końca. Nie chodzi o to, że książka jest źle napisana, choć bardzo raził mnie jej język, pełen wulgaryzmów, przesady, nie podoba mi się po prostu postać Teodory sama w sobie. Jest to oczywiście moja subiektywna ocena i nikt nie musi się ze mną zgadzać, ale ja nie potrafiłabym żyć tak, jak ona. Nie spełnia się w roli matki, nie ma instynktu macierzyńskie...

Takiej książki jeszcze nie czytałam, zaskoczyła mnie niebywale! Z jednej strony wątek kryminalny, z drugiej niesamowita lekkość pisania o śmierci, o starzeniu się. Autor opowiada nam o tym, że nigdy nie jest się za starym na miłość, na przyjaźń, na życie. Mamy tu detektywów mniej więcej siedemdziesięcioletnich, nazywających samych siebie "00-70". Mamy w tej lekturze dużo poczucia humoru, dystansu wobec otaczającego nas świata, w przystępny sposób opisaną wiarę w to, że śmierć nie musi wcale być...

Autor już we wstępie swojej książki przedstawia lęk jako coś nieodzownego, nierozłącznego, jako część naszej natury, pisze, że "od początku do końca trwania ludzkiego życia lęk odgrywa w nim wielką rolę. Chroni nas przed zagrożeniami, ostrzegając nas w niebezpiecznych sytuacjach. Sam może jednak stać się niebezpieczny, gdy jest wyolbrzymiony..." i ja się z tym wszystkim jak najbardziej zgadzam. Jak widzicie poradnik ten napisany jest przystępnym, łatwym, zrozumiałym dla nas wszystkich, językiem,...

Książeczkę najpierw przeczytała moja 11-letnia Groszek, a dopiero później usiadłam do niej ja i moje młodsze Miśki, Lalka oglądała obrazki, pokazując na nich malutkie konewki, czarnego jak smoła psa, biedronki z czarnymi kropkami, serduszka, kasztany, liście, bałwanka, choinkę i cukierki, ponieważ takie maleńkie ilustracje były na każdej stronie, kolorowe, barwne, przyciągające wzrok i uwagę dziecka, można było liczyć, to robił mój Miś, bądź też tylko pokazywać na obrazkach, jak pytałam, co to j...