Niewypowiedziana

„Niewypowiedziana” to trzeci tom przygód Delli. Czekałam na tę książkę z niecierpliwością, tym bardziej, że zakończenie poprzedniej książki wbiło mnie w fotel. Jest to literatura młodzieżowa, a mimo to doskonalę się bawiłam czytając, nie tylko tę książkę, ale wszystkie, które wyszły z pod pióra Pani C.C. Hunter.
„Wodospady Cienia. Po Zmroku” udowadniają, że wampiry, wilkołaki i inne nadnaturalne stworzenia nadal potrafią zainteresować i wciągnąć w wir nieprzewidzianych wydarzeń. Pomimo, iż bohaterowie nie są ludźmi, to ich problemy są takie same jak normalnych członków społeczeństwa. Della boryka się z akceptacją w własnej natury, stara się zrozumieć swoje serce i rozgryźć Chase’a, lecz najwięcej zmartwień przysparza jej sytuacja rodzinna.
Ojciec dziewczyny został oskarżony o zabójstwo siostry, a nowa zbrodnia w okolicy, nie ułatwia mu życia. Mężczyzna ma luki w pamięci, ale wie, że w sprawę były zaangażowane potwory. Tak właśnie postrzega swoją córkę, widzi, że zaszła w niej zmiana i odpycha ją od siebie. Boi się Delli, lecz ona pomimo niechęci ojca, robi wszystko by mu pomóc.
Postawa wampirzycy jest godna pochwały, lecz w tej części zachowywała się również samolubnie. Odpychała Chase’a, mimo że on ją wspierał. Chłopak zyskał moją sympatię już w poprzednich tomach, ale w „Niewypowiedzianej” jego notowania jeszcze wzrosły. Wszechwiedzący narrator odegrał tu znaczącą rolę, ponieważ poświęca tyle samo uwagi Chase’owi, co Delli. Przyznaję, że młody agent stał się moim ulubieńcem. Podoba mi się jego otwartość i wytrwałość względem małej złośnicy, która charakteryzuję się częstymi i spektakularnymi wybuchami złości.
Nie jest to tylko historia romansu tej dwójki, bo znajdziecie w niej elementy kryminału, akcji oraz powieści grozy. Ten ostatnie, dlatego iż duchy potrafią być również niebezpieczne i przyprawić o dreszcz niepokoju. Książkę czyta się bardzo szybko, bo i akcja jest zawrotna. Bohaterowie próbują rozwikłać tajemnice morderstwa staruszków, znaleźć prawdziwego mordercę Bao Yu oraz udźwignąć tajemnice Rady Wampirów. Na dokładkę dochodzi miłość, która nie jest prosta i łatwa.
W lekturze bardzo denerwowały mnie telefony, których nikt nie odbierał, nikt nie czytał SMS-ów i ogólnie rzecz ujmując, można by je wyrzucić, bo były całkowicie bezużyteczne. Może wydawać się to szczegółem, do tego nie istotnym, lecz po którymś z rzędu nieodepranym połączeniu i zignorowanej wiadomości, byłam coraz bardziej zirytowana. Na szczęście książka ma znacznie więcej dobrych momentów, a kilka malutkich minusów można wybaczyć.
„Niewypowiedziana” to lekka i przyjemna lektura z barwnymi bohaterami, których łatwo pokochać. Porusza wiele problemów, z którymi boryka się nie tylko młodzież, ale i ich rodzice. Zawrotna akcja zachwyca, a błyskotliwe dialogi bawią. Wampiry i wilkołaki mnie nie zawiodły i udowodniły, że nadal potrafią być przebojowe. Polecam 4+/6