Kochać oznacza być dobrym dla drugiej osoby i nie oczekiwać nic w zamian

Drugi tom bestsellerowej serii "Piekło Gabriela" starałam się potraktować z większym dystansem. Pierwszy tom mnie zaczarował. Od kolejnego wymagałam dużo więcej. Często zdarza się, że dobra książka okazuje się być jednorazowym wyczynem, a każda kolejna część cyklu utwierdza tylko czytelnika w przekonaniu, że początki są najlepsze, bo autor się stara. Po sukcesie pierwszej premiery, każdy następny wydaje się czasem być dla autora oczywistością. Po co się więc wysilać? Ludzie i tak kupią powieść autora, który ich czymś zachwycił. Trudno więc się dziwić, że w większości przypadków, to właśnie drugie tomy są wielkim rozczarowaniem. Zawsze podchodzę więc sceptycznie do czytania takiej kontynuacji.

Sylvain Reynard zmienia tym razem koncepcję powieści. "Piekło Gabriela" to opowieść o silnym uczuciu łączącym profesora i jego studentkę. Natomiast "Ekstaza Gabriela" jest ciągiem zmagań w drodze do szczęścia. Życie nigdy nie toczy się tak jakbyśmy tego chcieli. Do podobnych wniosków dochodzą Gabriel i Julia, gdy ich związek zdaje się rozkwitać głębią uczucia, ich mały raj szybko zaczyna się walić. Czy ich zakazany związek pozbawi obojga marzeń o dalszym rozwijaniu kariery? Czy uniwersytet będzie musiał wszcząć śledztwo w ich sprawie? Czy miłość przetrwa wszystkie przeciwności?

Tym razem autor (autorka?)* postawił na dodanie do romantycznego głównego wątku dużą dawkę sensacyjnych i emocjonujących wydarzeń. Szczególnie zwraca naszą uwagę skala problemów jaka towarzyszy głównym bohaterom na każdym kroku. Spiski i intrygi ich znajomych, to zaledwie kropla wody w oceanie problemów. Nagromadzenie kłopotów, którym muszą oni stawić czoła jest miłą odmianą i sprawia, że cała powieść nie jest przerysowana. Wiele zyskuje także wątek miłości pomiędzy Gabrielem i Julią. Zdecydowanie nie grozi mu już przesłodzenie. W dodatku Sylvain Reynard stara się znaleźć złoty środek: z jednej strony unika mdłych i ckliwych scen, jednocześnie pilnując, aby nie pojawiło się zbyt dużo momentów pełnych pożądania i seksu. Stara się tak opisać wydarzenia, żeby zachować zdrowy rozsądek i w żaden sposób nie przesadzić. Muszę przyznać, że zabieg ten udał się wręcz doskonale.

Nie podoba mi się myślenie szablonowe autora. Skoro w pierwszym tomie wszystko się udało, to oczywiście, jak każe "tradycja" w drugim wręcz trzeba zasypać bohaterów problemami. Może kiedyś pojawią się powieści, gdzie ta wszechobecna, niepisana zasada zostanie złamana. Niestety nie tym razem. Jednak tutaj łatwiej o solidne wytłumaczenie. Historia Julii i Gabriela jest oparta na życiu i twórczości Dantego, co jakby nie patrzeć wymusza pewne zachowania. Zamysłem autora było stworzenie nowoczesnych wersji Dantego i Beatrycze. Tak więc, ponownie możemy podziwiać wiedzę autora w tym zakresie, którą w ten uroczy i ciekawy sposób pragnie nam w pewnym stopniu przekazać.

"Piekło Gabriela" to cykl pełen pasji, namiętności i marzeń. Książki poruszają najróżniejsze tematy, także te bliskie nam. Nie ważne czy ktoś wychowywał się w rodzinie zastępczej czy przeżył ciemne lata walki z nałogiem. Mało istotne czy ktoś spełnia swoje marzenia dotyczące kariery, czy też uwikłał się w zakazany romans. Te powieści są życiowe, każdy z nas znajdzie w nich coś, co będzie mu bliskie, a o czym być może wstydzi się komuś powiedzieć. Jest to świetny przykład na pokazanie, że dobra książka potrafi być doskonałym terapeutą. Cytując, więc Sylvain Reynard:

"Stres może mieć niszczycielski wpływ na zdrowie, ważne jest więc, byśmy odpowiednio sobie z nim radzili. Jedni lubią rozmawiać o swych problemach, podczas gdy inni wolą o nich nie myśleć."

Polecam!
___________________________________
* tożsamość Sylvain Reynard jest nieznana

Więcej moich recenzji na:
http://life-is-short-make-it-happy.blogspot.com