Liturgia a osobowość

Czy liturgia ma coś wspólnego z kształtowaniem osobowości człowieka? Jaki jest wpływ uczestniczenia w liturgii na powołanie człowieka? Co jest pierwszorzędnym celem i czego nie należy oczekiwać od liturgii?

Według autora kult Boga Najwyższego jest właściwym środowiskiem dojrzewania osoby ludzkiej w człowieczeństwie. W liturgii człowiek ukierunkowany na Boga staje się w pełni człowiekiem.

Są dwie główne intencje sprawowania liturgii – uwielbienie Boga, co powinno stanowić sedno całego kultu. Bóg w Jezusie Chrystusie na pierwszym miejscu. Drugą intencją jest zbawienie człowieka, wypraszanie od Boga zbawczych łask. Nie należy tej drugiej intencji stawiać na pierwszym miejscu, gdyż realizuje się ona poprzez tą pierwszą, poprzez wielbienie Boga.

„Sensem całego stworzenia jeszt odzwierciedlanie i uwielbianie Boga, niepojęcie wspaniałego i świętego. Całe stworzenie – czy to należące do czystej materii (góry, morze), czy do królestwa życia (roślina, zwierzę), albo do królestwa tworów duchowych (dzieło sztuki, epoka w kulturze, wspólnota), albo nawet osoba duchowa – istnieje po to, by odzwierciedlać i uwielbiać Boga, w pełni urzeczywistnić Boży zamysł, który jest właściwy dla każdego z nich pozwalając przy tym rozkwitać w sobie całemu bogactwu wartości, do którego jest powołany.” (str. 25)

http://www.wydm.pl/p/1179/liturgia-a-osobowość