Na pewno klon nie może chcieć?

Lubię czasami poczytać powieści raczej dla nastolatków, a ta w jakiś sposób właśnie taką jest. Muszę przyznać, że na pewno się nie nudziłam, zagłębiałam się z ciekawością w świat, jaki stworzyła na kartach autorka.

Beta, to klon. Ma wszczepiony pod skórę chip, który przekazuje jej, jak ma postępować w danych sytuacjach. Nie ma duszy, ma służyć ludziom bogatym i dawać im przyjemność. Elizja, bo tak ma na imię, jest jedną z pierwszych betanastolatek. Zazwyczaj są to już dorośli, stworzeni do poważniejszych prac. Jednak ta dziewczyna ma być towarzyszką. Pomimo tego, że nie powinna nic wiedzieć i pamiętać ze swojej Pierwszej, ma przebłyski, wspomnienia. Wie, że jej Pierwsza była świetną pływaczką i Elizja również nią jest. W wodzie doznaje wizji, dostrzega chłopaka. Kim on jest?

Elizja czuje się inna od reszty klonów zamieszkujących wyspę Dominium i pracujących na niej. Nie może jednak przyznać się, że odczuwa smaki, że pamięta i pragnie. Klony nie mogą chcieć, mają jedynie służyć. Dominium jest miejscem dla najbogatszych. Taka elitarna wyspa, gdzie nic złego nie może się stać, a wybrani mają możliwość żyć na niej. Rajski ląd jednak nie jest tak idealny. Dlaczego? Tego już nie zdradzę.

Muszę stwierdzić, że podczas czytania nie nudziłam się. Podoba mi się styl pisarki i to, że jej powieść jest taka lekka i można spędzić przy niej miło czas. Pomimo tego, że tematyka nie jest wcale już taka prosta i przyjemna, mowa tutaj o Rebeliach, to sama lektura daje pewną rozrywkę. Bohaterowie ukazani są w dość specyficzny sposób. Młodzi żyją sami dla siebie, robią to co chcą, a dorośli pławią się w luksusach. Wszystko na wyspie jest idealne, nawet powietrze i woda Io. Nie ma miejsca na sprzeciw i niedociągnięcie. Z jednej strony Rachel Cohn pokazuje nam naprawdę piękny obraz Dominium, taki raj, w którym chcielibyśmy się znaleźć, jednak dalej brnąc w powieść i zapoznając się z kolejnymi wydarzeniami, można cieszyć się, że zamieszkujemy nasz kontynent, nie mając nic wspólnego z tym sztucznym miejscem. Osobiście polubiłam Elizję, jej rozterki i dużą emocjonalność, co jest teoretycznie niemożliwe u klona. Razem z nią poznawałam uroki życia oraz odkrywałam kim ona jest teraz i kim była jej Pierwsza.


Rachel Cohn stworzyła bardzo interesujące dzieło, przez które szybko przeleciałam. Beta to pierwsza część cyklu i nie mogę się doczekać tego, co autorka zafundowała swoim czytelnikom w dalszych częściach. Przyznaję, zakończenie mnie tutaj zaskoczyło, co bardziej podsyciło mój apetyt na kolejne książki z serii.