Lare i t`ae.

Lare i t'ae nie jest debiutem literackim Eleonory Ratkiewicz. Poprzedni tom to Tae ekkejr!. Pomimo tego, że czytałam drugi tom bardzo szybko się odnalazłam w sytuacji.
Na pierwszych stronach książki czytelnik poznaje Enneariego i jego przyjaciół, którzy wraz z nim jako posłowie podróżują po królestwach. Enneari wraz ze swoją kompanią odwiedzają króla Najlisu, Lermetta. Jest to przyjaciel elfa. Lermett jest nowym królem Najlisu. Władca jest znakomitym dyplomata i politykiem. Ma także znakomitych doradców i wiernych przyjaciół, którzy mu pomagają. Lermett stanął przed bardzo poważnym kryzysem w swoim świecie. Dzięki obserwacji przez kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt długich miesięcy, przez specjalistów z Najlisu. Po tych obserwacjach wyłania się tylko jeden wniosek – susza, długotrwała susza, która nie będzie trwała kilka lat, lecz kilka wieków. Skłóci wszystkie osiem królestw. Doprowadzi ludzi do ostateczności, walki o przetrwanie, o jedzenie i wodę. Ziemia zacznie umierać, tak samo rośliny, zwierzęta, a także niestety ludzie. Król Najlisu postanowił zwołać Wielką Radę za pomocą ogni sygnałowych. Władcy zastanawiają się, o co chodzi Lermettowi. Jedynie jego najbliżsi przyjaciele pomagający w zbieraniu danych dotyczących suszy.
Enneari wraz ze swoimi przyjaciółmi, gdy przybył do Najlissu nie mogli się napatrzeć na cuda, jakie zobaczyli. Piękna Wieża Jutrzenki, która olśniewała swoim pięknem i bogactwem. Pałac Królewski, rynek i wszystkie budynki także olśniewały swoją pięknością. Wkrótce w królestwie Lermetta pojawiają się władcy wraz z świtą. Najlis zapełnił się bohaterami różnych ras: elfy, krasnoludy, magowie, wilkołaki oraz ludzie. Akcja zazębia się. Władcy są bardzo zróżnicowani. Jedni nastawieni są pozytywnie, pragną zmian i chcą współpracować w imię dobra ogółu. Znaleźli się także tacy bohaterowie, którzy chcą tylko dla siebie dobra, pragną, jak najwięcej wyciągnąć korzyści dla swojego królestwa.
Akcja książki Lare i t’ae przez pierwsze 100 stron powoli się rozwija. Przewija się bardzo dużo postaci oraz wątków, co jest wadą w tej książce, gdyż czytelnik może się pogubić. Jednakże, gdy już przebrnie się przez tą „fazę wstępną” książka pochłania czytelnika. Akcja się zazębia i pomimo dużej ilości bohaterów i wątków czyta się ją o wiele łatwiej niż początek. Dużym plusem powieści jest sposób przedstawienia bohaterów. Autorka opisała ich bardzo szczegółowo, każdemu poświęcając odpowiednią części książki tak, aby czytelnik mógł poznać postaci. Bohaterowie są bardzo zróżnicowani. W książce są bardzo dokładne, szczegółowe opisy, co jednocześnie przekłada się na przewagę opisów nad dialogami. Dzięki temu zabiegowi czytelnik musi skupić się na fabule powieści. Styl autorki jest prosty. Bohaterowie są bogato opisani, mają interesujące osobowości. Mają także bardzo interesujące i oryginalne imiona. Dzięki temu, że miejsca są szczegółowo opisane miałam wrażenie, że sama jestem w miejscu opisywanym przez autorkę. Powieść ma ciekawą oprawę graficzną. Każdy początek rozdziału jest zdobiony, co daje interesujący efekt. Okładka także przyciąga uwagę. Magiczne, niespotykane spojrzenie mężczyzny z okładki przyciąga wzrok.
Książkę polecam wszystkim. Jednakże niektórych może odstraszyć przeważającą ilość opisów nad dialogami. Wydaje mi się jednak, że książka pomimo tego zasługuję na uwagę.

www.recensione-libretto.blogspot.com