niestety średniak

Pierwszy tom był lekkim rozczarowaniem ale to chyba moja wina bo słysząc tyle zachwytów na jego temat po prostu za bardzo się nastawiłam na coś dobrego. Książka była w porządku ale bez szału, takie typowe 3/5 gwiazdek. Trochę obawiałam się sięgnąć po „Ten sabat nie upadnie” ale słyszałam dużo opinii, że jest zupełnie inny od „Te wiedźmy nie płoną”. Miało się dużo więcej dziać a szczerze mówiąc obie te książki podobały mi się na równym poziomie. Może właśnie drugi tom delikatnie bardziej przypadł mi do gustu ale trochę za bardzo kojarzył mi się z książkami, które czytałam jakieś 7/8 lat temu. Była też jedna rzecz już pod koniec książki, którą bardzo negatywnie odebrałam. Na ostatnich 20 stronach wyskakują nagle dwa wątki, których zupełnie nie można było się spodziewać. Po pierwsze osoba niebinarna a po drugie operacja biustu Cala. Miałam wrażenie, jakby autorka już po zakończeniu pisania stwierdziła że powieść jest za mało queerowa i musi dodać coś więcej. Te wątki były zupełnie niepogłębione i nie wnosiły nic do fabuły. Jak przeczytałam to jedno zdanie o operacji biustu (więcej chyba nie było?) to aż wracałam się do niego kilka razy i sprawdzałam, czy na pewno dobrze przeczytałam. Wydaje mi się, że jak komuś podobał się pierwszy tom to nie ma opcji, że drugi go zawiedzie. Dla mnie średniak, ale wiem że autorka ma dużo fanów.