Bez przebaczenia, ale czy bez miłości?

Recenzja książki Bez przebaczenia
Wpadłam jak śliwka w kompot. Moje pierwsze spotkanie z tą autorką i od razu jestem zatopiona. W czasie czytania targały mną tak sprzeczne uczucia, że musiałam kilka razy krzyknąć: Nie!!! Nie rób tego!!! Zachowywałam się jak jakaś nastolatka czytająca listy czytelników w Bravo. Widocznie taki miałam dzień, że chłonęłam wszystko co było napisane i w dodatku uwierzyłam, że taka wyidealizowana postać, jak Piotr Sadowski, może istnieć. Normalnie czyste szaleństwo. Nie wiem skąd, aż tyle zachwytów, bo w sumie powieść jest przewidywalna i wiemy, że mimo wszystko dobrze się zakończy. Zresztą jakby miało być inaczej, to nie wiem, czy byłabym w stanie wstać dziś rano. Ale dobra dość tej paplaniny bez sensu. Chciałabym Wam w kilku zdaniach ( więcej nie będę mogła chyba napisać) nakreślić fabułę powieści, po którą trzeba sięgnąć.

Piotr jest żołnierzem zawodowym. Niezwykle zdolny i utalentowany, a do tego nieziemsko przystojny, dobrze zbudowany. Czy nie marzymy właśnie o takim mężczyźnie? Może i jest zbyt idealny, ale mi wcale to nie przeszkadzało w tej powieści. Zakochuje się w Paulinie, na którą specjalnie wpada w bibliotece. Paulina ma wrażliwą i artystyczną duszę, jest wolnym ptakiem. Marzy by zostać malarką. Jednak jej plany krzyżuje niespodziewana śmierć matki, braciszka i ojczyma, którzy giną w wypadku samochodowym. Zamieszkuje ze swoim biologicznym ojcem, którego w ogóle nie zna i który strasznie ją traktuje. Surowe zasady i podział obowiązków niczym w wojsku jest jak chleb powszedni. Ojciec jest oczywiście wojskowym. Paulina nie rozumie dlaczego ojciec tak bardzo jej nienawidzi. A może tylko jej się tak wydaje? Może ojciec skrywa jakąś tajemnicę? W każdym razie Piotr i Paulina zakochują się w sobie i wyzwalają w sobie nawzajem szaleńcze uczucia miłości i pożądania. I kiedy nam się wydaje, że wszystko się dobrze układa bach… dramat, zerwanie, płacz, ból, oszukiwanie własnego serca. Niedomówienia niszczą ogień miłości, do którego Paula nie chce się przyznać. Ale tak jak napisałam książka kończy się szczęśliwie. Nadejdzie dzień kiedy ich drogi znowu się spotkają. Czy tym razem ich miłość przetrwa? Czy los wystawi ich jeszcze na próbę? I jaką tajemnicę skrywała Paulina przed Piotrem? Dlaczego list napisany do Piotra nie dotarł do niego i kto maczał w tym palce? Dowiecie się tego jeśli przeczytacie.

Książka napisana lekkim i łatwym językiem. Piękne opisy i dialogi są dużym plusem tej powieści. Drażniło mnie tylko to, że autorka była bezlitosna i wciąż podkładała kłody pod nogi swoim bohaterom. Jednak cóż jest silniejszego niż miłość, ta pierwsza, szalona, prawdziwa. Polecam!
0 0
Dodał:
Dodano: 16 II 2012 (ponad 12 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 234
[dodaj komentarz]

Komentarze do recenzji

Do tej recenzji nie dodano jeszcze ani jednego komentarza.

Autor recenzji

Imię: Aurelia
Wiek: 39 lat
Z nami od: 15 II 2012

Recenzowana książka

Bez przebaczenia



On... od dziecka interesował się wojskiem i z nim związał swoje losy. 24-letni, przystojny, honorowy i poukładany - podporucznik Piotr Sadowski. Ona... zwariowana, z głową pełną pomysłów, młoda artystka - Paulina Litwiak. Pokrętny los połączył ich ze sobą w małym mieście, do którego dziewczyna przyjeżdża po śmierci matki, by zamieszkać z dawno niewidzianym ojcem. Jej ojciec - Generał Adam Latkowsk...

Ocena czytelników: 5.12 (głosów: 20)