Zarejestruj się Przypomnij hasło pamiętaj

Nowe opinie do książek - strona 218


Info: Opinie są posortowane od ostatnio dodanych.
sortuj wg: id plusy minusy
Enola rezolutna nastolatka, ma nie lada wyzwanie, chce rozwikłać sprawę zaginięcia swojej matki. Jakby tego było mało, po drodze dowiaduje się o kolejnym tajemniczym zniknięciu, a właściwie porwaniu młodego lorda Tewksbury. Siostra słynnego detektywa Sherlocka staje na głowie, by rozwiązać obie zagadki. Szkoda więcej dodawać, by nie psuć sobie zabawy, bo książka liczy tylko ok. 240 stron. Jest to lektura skierowana raczej do młodszej młodzieży, czyta się szybko i z przyjemnością. Możecie polecić najmłodszym poszukiwaczom przygód.

Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy
violaa92 dodał: 31 X 2019, 21:14:36
Ocena książki: 4.0
Enola Holmes. Sprawa zaginionego markiza		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Powiem tak - trzeba mieć duży dystans do świata, otwarty umysł i trochę cierpliwości, a ta powieść okaże się fajną odskocznią od tych "poważniejszych" książek. Dlaczego zaznaczam to już teraz? Nie ukrywam, że początek nie spodobał mi się. Nie tego się spodziewałam, nie takie miałam oczekiwania.

Maciek to przystojny, obrotny lekarz, konkretnie seksuolog, i nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że nigdy nie miał okazji zbliżyć się, powiedzmy, bardziej do kobiety. Jego przeciwieństwem jest Alan, kuzyn i najlepszy przyjaciel Maćka. Facet to podręcznikowy przykład casanovy i lowelasa. Czy ta dwójka "naprostuje" się wzajemnie? Bo Maciek chętnie odda swój wianek...

Opis daje nam nadzieję na świetną komedię, taką odprężającą i niewymagającą. Perypetie Maćka, który bezskutecznie próbuje poradzić sobie z traumą, jaką zafundowała mu licealna dziewczyna mieszają się z opisami podboji miłosnych Alana. Kuzyn głównego bohatera to taki facet, przed którym ostrzegają nas mamy - bezpośredni, wulgarny, seksistowski. I ta postać trochę mnie na początku bulwersowała, zabierała uwagę w momencie gdzie chciałam więcej dowiedzieć się o Maćku. Mam nadzieję, że autorzy z premedytacją stworzyli tak grubiańską postać, by lepiej podkreślić przemianę jaką przeszedł. Dlatego też im bardziej się wczytywałam, wchodziłam w świat bohaterów, tym bardziej mi się podobało. Było momentami zabawnie, czasem poważnie, a nawet dramatycznie, były seksy i wyznania miłości, czyli wszystko czego powinniśmy oczekiwać w romansie. Oczywiście, nie możemy oczekiwać "ambitnej" lektury, ale jako lekkie czytadło nada się idealnie.
esclavo dodał: 03 XI 2019, 16:32:02

Prawictwo utracone. Biorę cię za żonę		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Z twórczoscią Agaty Polte znam się nie od dziś, bo na bieżąco czytam jej powieści i bardzo jej kibicuję. Do tej pory były to książki młodzieżowo-obyczajowe, dotykające różnych problemów. Emocjonalne, uczuciowe. Jednak najnowsza powieść taka nie jest. Agatka pokusiła się o coś nowego, czyli o fantastykę i jak bardzo byłam ciekawa tej odsłony, tak trochę się obawiałam. Całkowicie niesłusznie. Bo moim zdaniem jest to najlepsza powieść w dorobku Agaty.

Można by powiedzieć, że historia dotyczy Kai, dziewczyny z darem przygarnietej przez Gang Żmij. Świat po trzeciej wojnie nie wygląda tak samo, ludzie zostali obdarzeni nadprzeciętnymi mocami. Zbici w gangi tworzą grupy trzymające władzę. Nie ma już dobrych i złych ludzi, są tylko przydatni albo bezwartościowi.

Jak mnie się ta książka podoba! Nowy świat, jednak trochę podobny do naszego. Są mafijne porachunki, honor rodziny broniony przez wszystkie osoby z grupy, gęsta atmosfera, spiski, tajemnice, porwania i chęć opanowania świata. Główna bohaterka nie jest jakąś superwomen, która ratuje kogo tylko popadnie - jest dziewczyną, która popełnia również błędy. Nie ma też wątku miłosnego, który pojawia się z nikąd, można powiedzieć, że prawie go nie ma, (chociaż sytuacja z Eranem wygląda obiecująco). Autorka dużo treści poświęca na opisy, co w obyczajówkach sprawdzało się może średnio, ale tutaj pomaga nam wejść w dziejące się wydarzenia. Szybko się czyta, wciąga, akcja trzyma napięcie. Ja jestem pełna podziwu i entuzjazmu, a na drugi tom czekam z niecierpliwością. Bardzo polecam, bo jest to fantastyka młodzieżowa, ale w takim dojrzalszym wydaniu.
esclavo dodał: 03 XI 2019, 21:04:47

Śmiertelne oczyszczenie		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Moje odczucia co do tej książki były niestabilne się niczym igła w kompasie podczas sztormu. Na początku zachwyt nad okładką zmusił mnie do wyczekiwania, aż pojawi się na Czytam Pierwszy. Potem trochę odleżała, żeby nabrać mocy urzędowej i wreszcie nadszedł dzień na czytanie. I zaczęły się problemy, bo nijak nie mogłam się wkręcić, wpadłam w środek akcji, otoczona dziwnym światem, masą nieznanych określeń albo trudnych imion. Ale jestem "twarda" i dopłynęłam do 100 strony, nabrałam wiatru w żagle i okazało się, że takiej książki było mi trzeba. Wartka akcja, spójność, nieprzewidywalność, charakterne postacie, świetny czarny charakter, zapomniane bóstwa. Wszystko tak dopracowane, że czytanie to czysta przyjemność. Główna bohaterka to silna dziewczyna z ostrym językiem, szybko zdobyła moją sympatię. Teraz nie mogę się doczekać kolejnego tomu i liczę na pomyślne wiatry.

Książkę odebrałam za punkty z portalu Czytam Pierwszy.
esclavo dodał: 05 XI 2019, 18:47:58

Mroczne wybrzeża		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Lekka i przyjemna lektura do połknięcia w jeden wieczór. Nie sądziłam, że można wymyślić w temacie cyklistów tak zabawne historie Pan Przypadek potrafi zaskoczyć
violaa92 dodał: 11 XI 2019, 18:45:33

Pan Przypadek i cykliści		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Czekałam na tę książkę od lutego. Bardzo podobała mi się pierwsza część, dlatego przeczytanie kolejnej było rzeczą konieczną i niecierpiącą zwłoki. A część druga jest równie genialna jak i pierwsza. W tej książce wszystko mi odpowiada, począwszy od tematu, który jest mocno na czasie, klimatu, stylu pisarza, dawkowania emocji aż po lekkość czytania. Bo książka niesamowicie wciąga, zajęła mi dosłownie dwa wieczory, a mogła by trwać dłużej. I jak bardzo mi się podoba, tak bardzo mnie przeraża. Wydarzenia opisane przez pana Jakuba są realne i problem cyberprzestępstw może dotknąć każdego z nas. Nawet jestem gotowa rzec, że powieść ma charakter edukacyjny. Pokazuje jak wiele informacji, z pozoru tajnych i chronionych, można bez problemu wyszukać i wykorzystać.
Przy pierwszej książce z cyklu pisałam, że jest to nowoczesny kryminał, przy drugiej muszę się powtórzyć. Nie będzie wiader krwi, strzelanin czy przesłuchań. Będą niewygodni ludzie, którzy muszą zniknąć. Polityka, manipulacje, kłamstwa i boty, fałszywe konta i nierówna walka w sieci - wszystko tak bardzo dzieje się teraz i tak bardzo obok nas. Obie książki będą w mojej subiektywnej topce tego roku, a teraz pozostaje mi czekać na kolejny tom.
esclavo dodał: 17 XI 2019, 18:19:55

Ukryta sieć: Kimkolwiek jesteś		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Ostrzegam! Po przeczytaniu tej książki od razu zaczną się poszukiwania drugiego tomu
Intrygujący bohaterowie wprowadzają czytelnika w piękny świat, a ciekawe opisy miejsc i sytuacji stwarzają wrażenie, że jest się częścią tej niesamowitej przygody. Pomysłowa fabuła bogata w zaskakujące zwroty akcji sprawia, że powieść czyta się jednym tchem. Jak się okazuje nie jest ona adresowana tylko i wyłącznie do nastolatków, z doświadczenia wiem, że zainteresuje również moli książkowych z dłuższym stażem. Na pewno na długo pozostanie w mojej pamięci.
gwiazdka29 dodał: 20 XI 2019, 19:32:02

Po drugiej stronie jeziora. Tom 1		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Czytanie tej serii od Nadii Szagdaj zaczęłam nietypowo, bo od piątej części. W niczym mi to nie przeszkadzło, a wręcz nabrałam wielkiej ochoty na wcześniejsze tomy. Wydawnictwo Dragon pokusiło się o wznowienie cyklu w pięknej szacie graficznej, więc nie pozostało mi nic innego jak poznać historię Klary Schulz od początku.

Klara jest znudzoną żoną doktora. I trochę z nudów bierze się jej zamiłowanie do rozwiazywania zagadek. Marzy by zostać pełnoprawnym detektywem, jednak czasy nie sprzyjają kobiecie. Gdy podczas spektaklu w operze dochodzi do morderstwa, postanawia rozwikłać sprawę na zlecenie kochanka ofiary. Gdy jednak on również ginie, zaczyna się robić niebezpiecznie, jednak Klara tylko mocniej angażuje się w sprawę.

Jak w piątej części mówiłam, że główna bohaterka jest silna i niezależna, tak w pierwszej sprawia wrażenie, powiedzmy, niestabilnej emocjonalnie. Jakoś tak postawa "starszej" Klary dużo bardziej mi się podobała. Tutaj brakuje jej opanowania, profesjonalizmu i rozwagi. Pakuje się w kłopoty, których można było uniknąć. Fakt, zabieg ten dodaje książce wiecej dramatyzmu, jednak mnie, jako czytelnikowi, trochę przeszkadzał. I w sumie jest to jedyny zarzut do tej powieści. Bardzo podobała mi się zagadka, wyjaśnienie jej i to że finał sprawy był zaskakujący. Nie miałam żadnej szansy, że domyślić się, czy choćby spekulować kto jest zabójcą. Autorka fajnie oddała klimat epoki, było dużo realizmu, który został podkreślony przez fotografie budynków zamieszczone w książce. Powieść nie jest długa, jednak treściwa. Klasyczny kryminał retro, z bohaterką, która na pewno wywoła emocje. Teraz bardzo czekam na wznowienie drugiego tomu i chętnie będę obserwować kolejne poczynania Klary.
esclavo dodał: 21 XI 2019, 23:17:11

Kroniki Klary Schulz. Sprawa pechowca		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

„Było ich siedmioro. Siedmioro śniących w poszukiwaniu koszmaru.”

Słów kilka na temat powieści jak zawsze na moim blogu, zapraszam:
➡️ https://magicznyswiatksiazki.pl/obcy-alan-dean-foster/
Amarisa dodał: 27 XI 2019, 10:10:44
Ocena książki: 3.5
Obcy - 8 Pasażer Nostromo		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Najbardziej urocza książka ostatniego czasu! Kiedyś dawno wygrzebałam ją w koszu z książkami po 10zł, bodajże w Media Markcie. Bardzo się z niej cieszyłam, dałam przeczytać siostrze i ... no cóż, leżała sobie w najlepsze, aż do premiery filmu na Netfixie. Wiem, brzmi to okropnie.

Jest to typowa powieść o amerykańskich nastolatkach, taka urocza, z miłością na pierwszym planie. Jednocześnie mimo bycia "typową" jest dobrze napisana, w fajnym stylu, lekko i z polotem. Pomysł oryginalny a wykonanie przyjemne. Chociaż wiek nastoletni mam już za sobą, to bardzo mi się podobała i chętnie sięgnę po kolejne tomy.

Książka jest dostępna za punkty na portalu Czytam Pierwszy.
esclavo dodał: 29 XI 2019, 22:20:30

Do wszystkich chłopców, których kochałam		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

"„Psychoza” to jedna z tych historii, które większość z nas zna, choć niekoniecznie dzięki temu, że sięgnęła po książkę o tym samym tytule, która wyszła spod pióra jednego z najbardziej znanych i płodnych autorów powieści z gatunku kryminału, fantastyki i grozy, czyli Roberta Blocha. Szybciej skojarzymy ją z filmem w reżyserii Alfreda Hitchcocka, który na ekrany kin wszedł w 1960 roku, a w rolach głównych wystąpili Anthony Perkins, Janet Leigh, John Gavin oraz Vera Miles.
(....)
Zdecydowanie polecam wam lekturę „Psychozy” Roberta Blocha. To jedna z tych powieści, którą – z uwagi na jej ogólnoświatowy status, jak też fakt, iż tak bardzo wpłynęła ona na karierę Hitchcocka – po prostu wypada znać. Poza tym to naprawdę dobra historia."

Cała recenzja: https://magicznyswiatksiazki.pl/psychoza-robert-bloch/
Amarisa dodał: 30 XI 2019, 10:14:41
Ocena książki: 4.5
Psychoza		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Uwielbiałam „Młode Wilki” i Jarosława Jakimowicza, gdy byłam nastolatką, więc koniecznie musiałam przeczytać tę książę. Lektura okazała się całkiem przyjemna i satysfakcjonująca.

Pan Jakimowicz miał naprawdę burzliwe życie począwszy od trudnego dzieciństwa (wychowywali go dziadkowie, a ojciec był alkoholikiem), poprzez ucieczkę w wieku dziewiętnastu lat do Niemiec (w ciemno) i prowadzenie tam przestępczego życia (okradanie sklepów) zakończonego pobytem w więzieniu.
Autor opowiada jak trafił do reklamy, a potem do filmu, o wysokiej cenie popularności i o swoich bardzo licznych podróżach. Zdradza też kulisy występu w programie Big Brother i wymyślonym romansie z Jolą Rutowicz. Sporo miejsca poświęca też swojemu synowi, któremu oddał kawałek wątroby i tylko dzięki temu żyje on nadal, a także o swoim zaangażowaniu w promowanie transplantologii.

Książkę czytało mi się dobrze, wiele rzeczy mnie zainteresowało i wydaje mi się, że pan Jakimowicz dosyć szczerze podszedł do tematu, nie owijał w bawełnę pisząc, że nadużywał alkoholu i narkotyków, a także prowadził po ich zażyciu samochód (na szczęście bez poważniejszych konsekwencji jak sam przyznaje), również ostro imprezował co niekiedy kończyło się dla niego w mało przyjemny sposób.

Polecam „Życie jak film” nie tylko fanom pana Jakimowicza i „Młodych wilków”. Sporo można się z niej dowiedzieć jak funkcjonował i funkcjonuje polski show-business, jak wyglądało dzieciństwo w latach osiemdziesiątych i jaka była dla autora cena sławy.

Książkę odebrałam za punkty z portalu Czytam Pierwszy.
Justyna64 dodał: 01 XII 2019, 17:12:16
Ocena książki: 5.0
Życie jak film		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Do wszystkich chłopców, których kochałam to nieskomplikowana powieść dla nastolatków. Łatwa i przyjemna w odbiorze. Pokazuje w prosty sposób co tak na prawdę jest ważne dla młodych ludzi. Bawi i porusza. Historii Lary Jean może i nie śledziłam z zapartym tchem, ale mimo to ciekawiło mnie jak potoczą się jej losy i na pewno sięgnę po kolejną część.
Książkę odebrałam za punkty z portalu Czytam Pierwszy.
violaa92 dodał: 02 XII 2019, 15:38:22

Do wszystkich chłopców, których kochałam		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Lara Jean była zakochana w pięciu chłopcach, do każdego z nich napisała list, w którym zawarła swoje uczucia, i tym samym się z nimi pożegnała. Jednak pewnego dnia, wszystkie jej listy zostają wysłane do adresatów i spokojne życie dziewczyny wywraca się do góry nogami.

„Do wszystkich chłopców, których kochałam” to idealna książka na krótkie oderwanie się od szarej jesiennej rzeczywistości. Nie jest to wymagająca lektura, rozdziały są bardzo krótkie, więc czyta się ją szybko i przyjemnie. Muszę przyznać, że na początku trochę mnie wynudziła, jednak po przebrnięciu przez kilkanaście pierwszych rozdziałów, historia Lary Jean zaczęła mi się coraz bardziej podobać, do tego stopnia, że nie mogłam się od niej oderwać. Jeśli jeszcze jej nie czytaliście, bardzo polecam.

Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy.
zamknietawksiazkach dodał: 02 XII 2019, 16:02:32

Do wszystkich chłopców, których kochałam		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Druga część "Dopóki nie zajdzie słońce" podobała mi się bardziej. I o ile przy pierwszym tomie twierdziłam, że jest w nim dużo bólu, tak tutaj jest go jeszcze wiecej. Zarówno tego fizycznego jak i psychicznego. Ta część jest dużo głębsza, mocniejsza i bardziej dopracowana. Po wydarzeniach z pierwszej części spodziewałam się czegoś bardziej romantycznego, ckliwego i w sumie prowadzacego do zamknięcia serii. Ale autorka nie spoczęła na laurach. Jeśli myślałyście, że wydarzyło się już wszystko, to będziecie zaskoczone (tak jak ja), że to dopiero początek.
Ciężko mi mówić o fabule, jak zawsze przy kolejnej części cyklu, ale warto zaznaczyć, że wiele wątków się wyjaśni i poznamy motywy jakimi kierowała się Jessica.
Trudno mi wpasować tę pozycję w konkretne ramy gatunkowe, bo Ewa, jak widać, czuje się dobrze w każdym. Jednak czy określiła bym historię Sama i Jess jako romans? Raczej nie. Jako lekki thriller z elementami romansu już bardziej.
Podsumowując - to świetna historia, bez głupotek, z realnymi bohaterami, wieloma trudnościami, akcją, napięciem, ale jednak jest to opowieść o sile miłości, poświęceniu, rozgrzewająca i świetnie się czytająca.
esclavo dodał: 02 XII 2019, 18:46:51

Dopóki nie zajdzie słońce. Część II		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

|< << < 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223  > >> >| | Wszystkich opinii: 4041