Cykl ten przetwarza motyw korowodu z dance macabre w pojedyncze sceny, w których śmierć zaskakuje przedstawicieli różnych stanów. I Opat Na pierwszym drzeworycie widzimy mnicha trzymającego w ręku książkę. Jego twarz zastygła w przerażeniu, co może wskazywać na to, że śmierć przyszła zupełnie nieoczekiwanie. Duchowny próbuje stawiać opór, lecz sz(...)

„Bogurodzica” oraz „Lament świętokrzyski” to najbardziej znane średniowieczne utwory poetyckie. Obydwa są pieśniami religijnymi o tematyce maryjnej. Motyw Matki Boskiej w sztuce średniowiecznej był najczęściej wykorzystywany przez twórców. Nawiązywali oni zarówno do cierpienia Maryi pod krzyżem, jak i zwracali się do Niej z prośbami o wstawiennictwo u (...)

Przykładem przedstawiania Śmierci w sztuce średniowiecznej jest 41 drzeworytów Hansa Holbeina. Pierwsze dwa przedstawiają stworzenie świata przez Boga i pobyt Adama i Ewy w Raju. Jest to podobieństwo z Rozmową Mistrza Polikarpa ze Śmiercią.(...)

Aron Guriewicz, Kategorie kultury średniowiecznej, przeł. Józef Dancygier, Warszawa 1976. 1. Wstęp. „Obraz świata” człowieka średniowiecznego. - spaczone wyobrażenie na temat średniowiecza – niemal synonim wszelkiej ciemnoty. - ukształtowały się zalążki współczesnych narodowości europejskich. - dominują: żywoty świętych, w architekturze – katedry, obr(...)

Średniowieczna pieśń religijna polska, oprac. Mirosław Korolko, wyd. 2 zm., BN I 65, 1980. WSTĘP I. Geneza pieśni religijnych w językach narodowych. - wierszowane utwory słowno-muzyczne wyrażające treści religijne od początku chrześcijań-stwa (przejęte z innych kultur) ściśle związane z obrzędami i liturgią. - podstawowym gatunkiem – hymn (uroc(...)

Polska poezja świecka XV w., oprac. Maciej Włodarski, BN I 60, 1997. WSTĘP I. Rozwój poezji w Polsce do XV w. - tzw. poezja „ludowa” – przedchrześcijański folklor, niegodny uwiecznienia (brak znajomości języka polskiego u piśmiennych duchownych; pogaństwo), pieśni obrzędowe (weselne, żałob-ne, związane z cyklem przyrodniczym, dziewczęce, biesia(...)

Jan Ptaśnik, Kultura wieków średnich, Warszawa 1959. I. Kościelny system średniowieczny. - epoka klasycznego średniowiecza: idea o państwie Bożym, cechuje ją pogarda dla świata, pobożni tęsknią za śmiercią-wybawicielką. - asceta – bohater wojuje ze swymi namiętnościami (wzór doskonałego człowieka), ten ideał urzeczywistniał głównie stan mniszy,(...)

Zbigniew Raszewski, Krótka historia teatru polskiego, Warszawa 1977. I. Teatr staropolski – w państwie Piastów i Jagiellonów. od. XIII w. teatr ściśle obrzędowy, liturgiczny – łaciński, w Wielkanoc, słowa z Ewangelii, znalezienie pu-stego grobu, najstarsza instrukcja dotycząca gry scenicznej w X w. w Anglii, „gra” („ludus”), a nie „teatr”. - (...)

DANTE ALIGHIERI: BOSKA KOMEDIA, PRZEŁ. E. PORĘBOWICZ, WSTĘP KALIKST MORAWSKI, BN II 187 I. Treść: 1. Pieśń pierwsza: - Dante rozpoczyna podróż w nocy z Wielkiego Czwartku na Wielki Piątek 1300 roku, ma 35 lat, - poeta znajduje się w ciemnym lesie, nie może znaleźć wyjścia, - znalazł się u stóp góry, - spotkał na drodze Panterę (symbolizuje zmysłowoś(...)

Boccaccio „Dekameron” O PRZEKŁADZIE Przytoczenie tekstu tłumacza, opisanie, że tłumacz nie uciekł od błędów, że stale unowocześniany był rytm bokacjuszowej prozy. Ponadto zauważa zastrzeżenia dotyczące przekładu; maniera stylistyczna, problematyczna archaizacja, niedocenienie Boccaccia jako artysty słowa. Zaczyna się księga „Dekameron” w której zawie(...)