Najnowsze recenzje książek

Wygnanie jest II tomem trylogii "Mrocznego Elfa" pióra R.A Salvatore. Książka zaczyna się od wyruszenia Dinina i Brizy po swojego młodszego brata Drizzta Do'Urdena, który przyniósł wstyd jego matce - Opiekunce Malice, znieważając złą boginię Lloth. Malice chciała za wszelką cenę znaleźć swojego zbuntowanego syna i surowo go ukrarać. Pewnego dnia Dinin i Briza wpadają na trop Drizzta. Idąc nim, odnajdują go i staczają walkę. Drizzt zwycięża dzięki swej przyjaciółce, panterze Guenhwyvar. Z pola wa...

Tytułowa "Ojczyzna" Salvatore to miasto Menzoberranzam, które jest zamieszkałe przez bezlitosne, toczące ciągle wewnętrzne spory mroczne elfy. W noc upadku jednego z rządzących domów - domu DeVir - przychodzi na świat dziecko drow, nazwane Drizzt. Drizzt rodzi się w jednym z domów najbardziej aspirujących do władzy, mianowicie Do'Urden. W pierwszym tomie poznajemy dzieciństwo oraz okres dorastania jednego z najbardziej znanych bohaterów "Zapomnianych Krain" - drowa Drizzt Do'Urden. Autor dużo mi...

Książka jest świetna. Akcja rozgrywa się w świecie Forgotten Realms. Tym razem jednak Drizzt zawita na powierzchnię i będzie się starał pojąć zjawiska występujące poza jaskiniami Podmroku. Nowy świat, nowe przygody, nowe zjawiska, nowi wrogowie, nowi przyjaciele, nowy rozdział w życiu naszego bohatera. Redakcja książki pozostawia jednak wiele do życzenia. Liczne literówki i babole w teksie potrafią zniechęcić do czytania. Jednak tym, którzy zechcą w towarzystwie mrocznego elfa przemierzać świat...

Dobrze pojęta komercja. Co to znaczy? Moim skromnym zadaniem, oznacza to szerokie grono usatysfakcjonowanych odbiorców o bardzo różnym światopoglądzie przy jednoczesnym utrzymaniu pewnego poziomu. W wypadku tej książki niewątpliwą zaletą jest równe tempo akcji, wyraziste charaktery postaci, równy poziom kolejnych tomów powieści. Do minusów zaliczam niepotrzebne akapity wyjaśniające zdarzenia z poprzednich tomów, no i nieco zbytnią przewidywalność posunięć bohaterów. Świetnie przy tej sadze można...

Dawno już nie miałem okazji czytać tak przewidywalnej książki. Jeżeli komuś zdarza się grywać w RPG, to poczuje się tak jakby obserwował sesję. Wszystko w tej książce jest proste jak konstrukcja cepa. Na początku jest przyjemnie, potem przychodzi wielkie zagrożenie i zwycięstwo naszych bohaterów. Mija kilka lat. Zagrożenie powraca ze zdwojoną siłą i tylko wspólnie można przeciwstawić się złu. Ostatecznego rozstrzygnięcia można się łatwo domyślić. Poza tym mamy stałe motywy w literaturze tego typ...

Dalszy ciąg powieści R. A. Salvatore, traktującej o Drizzcie i jego przyjaciołach, znów zaskoczył niejednego czytelnika, choć nie sądzę, żeby przewyższył poziomem poprzednią część. Akcji jest jednak sporo i jak już się zdażyliśmy do Drizzta i kompani przyzwyczaić są to w dużej ilości walki z różnego rodzaju maszkarami rodem z najgorszych snów. I tym razem Salvatore nie poskąpił Drizztowi wrogów, w których ciele mógłby zanurzyć swoje sejmitary. Główni bohaterowie z Bruenorem na czele wyruszają z...

Chyba każdy wie, czego można spodziewać się po książkach p. Salvatore. Dużo akcji, mało dialogów i czasami przemyślenia - w tym przypadku Drizzta. Tym razem Drizzt zmierzy się z (pod)mrokami własnej przeszłości. Drowy wracają i chcą pozyskać duszę naszego bohatera dla mrocznej bogini Lolth. W to wszystko wmiesza się, też stary wróg Artemis Entreri. Naturalnie Drizzt nie będzie osamotniony w swojej walce. Pomogą mu wierni przyjaciele, oraz pewien szalony krasnolud. To mniej więcej tyle na temat f...

Poprzednie tomy "Legendy Drizzta" zaczynały dla mnie być już troszkę męczące. Monotonna akcja, przeplatana niezrozumiałymi opisami pojedynków bohatera z Artemisem Enteri oraz nagminne błędy stylistyczne przyprawiały o ból głowy. Tutaj widać już pewną zmianę stylu u Salvatore. Dostajemy powieść bardziej epicką, która nie skupia się tak bardzo na bohaterach, ale na ważnych wydarzeniach, dotyczących całych zbiorowości. Niestety autor tak bardzo skupił się na opisach batalistycznych, że zaginął nam...

Styl pisania R. A. Salvatore poprawia się z każdym kolejnym tomem "Legendy Drizzta", ale nadal nie jest to to, czego bym oczekiwał po tak cenionym pisarzu. Na pewno autor stara się urozmaicać sposób prowadzenia narracji oraz samą fabułę. Pierwsze tomy były niezwykle toporne i ciężkie w czytaniu, a fabuła była wyjątkowo monotonna. Tym razem Salvatore pokusił się nawet o uknucie małej intrygi, potrafi utrzymać czytelnika w niepewności, prowadzi wielowątkową fabułę. Wszystko to świadczy, że warszta...

Nie mogę pozbyć się wrażenia, że Hania samą siebie skazała na ten los i może dlatego ta książka mnie drażniła. Nie znam takich kobiet, nie znam takich mężczyzn, nie mam takiej teściowej... Starałam się zrozumieć bohaterkę i ten świat, którego się trzymała, codziennie go przeklinając. Wiem, że czasy były trudne. Wiem, że zacząć nowe, samodzielne życie z dwójką dzieci to skok na głęboką wodę. Jednak trwanie w tak toksycznym, tak brzydkim, tak nieczułym związku - to masochizm. Hania nieustannie pra...

Książka miała nosić tytuł "Strzępy pamięci". Byłby adekwatny do treści. Jednak ostateczny wybór przykuwa wzrok. Okładka działa podobnie. Magnetyzuje. "Przedwojenny" Marek Edelman był bezczelnym chłopakiem po maturze. Odważnym, bezpośrednim. Gdy wybuchła wojna, nie przestał takim być, choć nieludzkie warunki wymuszają pewną pokorę. W książce autor stara się pokazać człowieka i tkwiące w nim dobro, choć wylewa na czytelnika wiadra okrutnych, bestialskich scen. Mnie najbardziej zabolał rozdział "U...

"Panią Dalloway" męczyłam, przyznaję, ale sama siebie na to męczeństwo skazałam złym podejściem do książki. Chciałam ją smakować, delektować się treścią i właśnie ta degustacja była męcząca. Kiedy zaczęłam po prostu czytać, zostałam wchłonięta, pożarta i jak wariatka pomknęłam do ostatniej strony. A gdy zamknęłam książkę, włączyłam film. Tak od razu, a co tam... To cudowna powieść, choć nie od razu taką mi się wydawała. To książka wielowymiarowa. Galeria postaci, ukazanych przez Woolf, jest tak...

Polska publicystyka dotycząca tematu Rosji, jej kultury, życia społecznego i politycznego ostatnimi czasy poszerzyła się o wiele różnorakich pozycji. Jedne lepsze, drugie gorsze, lecz wszystkie w mniejszym lub większym stopniu nacechowane subiektywizmem i utartymi stereotypami. Autorzy upierając się przy twierdzeniu, iż Rosji nie da się zrozumieć, nie podejmowali zbyt wielkiego wysiłku w tym kierunku. Wszelkie niepojęte kwestie pomijane były lekceważącym uznaniem za „dziwactwo” charakterystyczne...

W obliczu coraz to większej ilości sporów moralno prawnych Tomasz Pietrzykowski, dr nauk prawnych i pracownik Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach postanowił wydać niewielki zbiór książeczek poświęconych etycznym problemom prawa. W serii poza tomikami poświęconymi eutanazji, aborcji i karze śmierci pojawiła się również ta odnosząca się do sporu o prawa zwierząt. Większość z nas często widzi w serwisach informacyjnych coraz to okropniejsze newsy o tym, jak człowiek skatował jakieś Zwierze, w jak...

Książkę czyta się przyzwoicie: dokładnie tego się spodziewałem. Brakuje mi jednak wyraźnego zakończenia: co się stało z Kingą, dlaczego historia nie ma końca itp. (jedynie informacja na początku książki i blurbie). Nie rozumiem dlaczego nie zamieszczono np. listu Chopena, który jest dostępny na internecie... za to minus, więc dla mnie 4