Ludzie jak wiatr

"- A więc jesteś jak rzeźbiarz, który mając przed sobą bryłę gliny szuka dla niej precyzyjnej formy, nadaje bezkształtnej masie treść i charakter. To, co stworzy, jest w jakimś sensie prawdą o nim samym. Z tobą rzecz ma się podobnie, Sposób, w jaki ukształtujesz swoje uczucia, będzie odbiciem twojej osobowości. Odbiciem jednego klocka dziwnej łamigłówki, jaką jest każdy człowiek. Na podstawie jednego elementu nie można, oczywiście, oceniać całości, a jednak śmiem przypuszczać, że ktoś, kto pilnuje jednej swojej cząstki, składa się w ogóle z cząstek dopilnowanych."

"Masz dzisiaj dziwne oczy. Wyglądają jak nie ubrana choinka."

"Ludzie są jak wiatr, jedni lekko przelecą przez życie i nic z nich nie zostanie, drudzy dmą jak wichry, więc zostają po nich serca złamane, jak jakieś drzewa po huraganie. A inni wieją jak trzeba. Tyle, żeby wszystko na czas mogło kwitnąć i owocować. I po tych zostaje piękno naszego świata..."