Rozprawa o języku poetyckim Ewy Lipskiej składa się z czterech zasadniczych rozdziałów. Pierwszą część stanowi komentarz do kontekstu historycznoliterackiego, w który wpisywały się kolejne książki Lipskiej. Rozważania nad dającymi się wskazać zmianami na gruncie poetyki, ale także tematyki tekstów, wiążą się w tej części z komentarzem do najważniejszych motywów oraz pojęć.
Drugi rozdział dotyczy współczesnego znaczenia terminu język poetycki. Wyprowadzone w nawiązaniu do kilku raptem koncepcji rozumienie specyfiki języka w poezji wyznacza dalszy porządek analiz w niniejszej rozprawie. Postawienie tezy, według której specjalna metaforyka stanowi (obok wiersza) dominantę języka poetyckiego Ewy Lipskiej, zapowiada trzecia część rozprawy – omówienie koncepcji metafory. Wyróżnienie ujęcia statycznego i dynamicznego metafory pozwala w dalszej części na właściwą analizę tekstów Lipskiej i wnioskowanie o ich specjalnym języku poetyckim.
Czwarty rozdział pracy jest dwudzielny: w pierwszej jego części następuje opis elementów metaforyki w ujęciu statycznym, w drugiej natomiast opis ujęcia dynamicznego. Poszczególne rozdziały rozprawy pozostają względem siebie w stosunku wynikowym, wyprowadzanie koncepcji opisu języka poetyckiego jest jednak symultaniczne względem refleksji ogólniejszej, dotyczącej ideowej przestrzeni poezji Lipskiej. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 