Wyjście z Egiptu André Acimana można by, przez analogię z Proustem, nazwać poszukiwaniem utraconego miejsca.
To miejsce, minione i utracone na zawsze, to Aleksandria lat 50-tych XX wieku – miasto, w którym barwnie i hałaśliwie koegzystowały ze sobą społeczności Arabów, Europejczyków i Żydów. Ten nieistniejący już świat jest zarazem światem dzieciństwa i dorastania autora, który poznaje go, wykluwając się z wnętrza niezwykłego barwnego kokonu, jaki stanowi jego rodzina.
Głucha matka krzycząc, plotkuje z koleżankami, babki pod rękę maszerują na targ, gdzie po królewsku targują się ze sprzedawcami w co najmniej sześciu językach, a potem łajają służbę i na wyścigi rozpieszczają jedynego wnuka, zaś wujowie prześcigają się w politycznej przenikliwości i sprzedają luksusowe samochody królowi Egiptu. Z kalejdoskopu rodzinnych portretów układa się obraz wyraźnie wykraczający poza ramy prywatnych wspomnień. Wielokulturowość portowej Aleksandrii, widziana oczami dziecka oraz jego niezwykłych krewnych na chwilę przed końcem, jaki przyniósł jej nacjonalistyczny przewrót po kryzysie sueskim, zostawia w oczach czytelnika niezapomniane wrażenie czegoś rzeczywistego i fantastycznego zarazem.
Wrażenie rzeczywistości daje bogactwo zmysłowych opisów, w których ożywiany tęsknotą język autora przechowuje smaki, zapachy i barwy minionego świata. Wyjście z Egiptu to poemat na cześć wielojęzycznej, wielokulturowej Aleksandrii. Pachnącej i rozgrzanej, pulsującej po zmroku. To jej poświęca autor najczulsze, najbardziej poetyckie fragmenty, opisujące plaże, targi, dzwoniące tramwaje, stwarzając wrażenie, że wbrew faktom historycznym, a nawet opiniom bohaterów, pisze o czasach jej rozkwitu. (gandalf.com.pl) [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 