Jacek Piekara odmalowuje mroczną i brutalną wizję Rzeczypospolitej po śmierci Jana III Sobieskiego. Z jej zaściankami, zwadami i karczmami pełnymi rębajłów, gotowych sprzedać szablę temu, kto więcej zapłaci – choćby samemu diabłu.
"Gdybym żył w tamtych czasach, sam zaciągnąłbym się do kompanii charakternika Myszkowskiego.
A jeśli bym urodził się krytykiem, powiedziałbym, że to jedna z najlepszych książek o Rzeczypospolitej XVII wieku od czasów... Komudy." - Jacek Komuda, twórca fantastyki szlacheckiej, pisarz i historyk
"Ja tylko pragnę, by w tej mojej Polsce każdy mógł wierzyć w to, co chce, i myśleć to, co chce. Kto chce, niech wierzy w Chrystusa, kto chce, niech wierzy w Mahometa, kto chce, niech wierzy w święte zaskrońce, święte dęby i duchy przodków. A kto chce, niech nie wierzy w nic oprócz własnego rozumu. I niech nikt go nie łamie kołem, nie pali na stosach, nie wiesza i nie ścina za myśli, wierzenia czy poglądy. A jak chcesz w piątek zjeść mięso, to niech cię ani nie potępią z ambony, ani nie zabiją."
Dodał: louco
Dodano: 19 IX 2013 (ponad 11 lat temu)
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
"Gdybym żył w tamtych czasach, sam zaciągnąłbym się do kompanii charakternika Myszkowskiego. 
Oceń tę książkę:
Dodał: 