Rytuał łowcy

Przemysław Borkowski

[zmień okładkę]

Młoda prokurator Gabriela Seredyńska po przeprowadzce do Warszawy dostaje swoją pierwszą poważną sprawę – morderstwo. Zwłoki znaleziono w pobliżu muru cmentarza, a twarz ofiary została mocno okaleczona. Komisarz Aleksanderski, który pierwszy przybył na miejsce zbrodni, odnajduje pod murem cmentarza kartkę z wierszem, który zdaje się jedynym tropem policji.

Wkrótce pojawia się kolejna ofiara, a po niej następne. Wszystkie łączy to samo: niecodzienne obrażenia zadawane po śmierci, które mogą wskazywać na jakiegoś typu praktyki magiczne.

Z czasem Seredyńskiej udaje się wpaść na trop zbrodniarza. Niestety również on zwraca na nią uwagę. Jest młoda, piękna, inteligentna i idealnie nadaje się na jego kolejną ofiarę…
[edytuj opis]

Przewiń: [] []

Czytelnicy tej książki polecają

Popularne cytaty

"Jedna trauma w tygodniu chyba ci wystarczy? nie dasz rady, rozsypiesz się. Ja jestem starym skurwysynem, ale dla ciebie to może być za dużo"

Dodał: kmarkowska Dodano: 07 IX 2021 (ponad 3 lat temu)

0 0

"Nie była jednak aż taką zimną suką, jak to sobie zazwyczaj wmawiała. Przynajmniej nie w tym jednym, konkretnym przypadku. To dziura w jej sercu ziała pustką. Nie zarosła pomimo tylu lat. niech cię szlag, skurwysyny, pomyślała"

Dodał: kmarkowska Dodano: 07 IX 2021 (ponad 3 lat temu)

0 0

"To sen jest małą śmiercią, a śmierć jest wielkim snem. Czasami pragniemy jednego, bo tęsknimy za tym drugim"

Dodał: kmarkowska Dodano: 07 IX 2021 (ponad 3 lat temu)

0 0

Zobacz więcej cytatów

[dodaj temat]

Dyskusje o książce

Do tej książki nie założono jeszcze ani jednego tematu dyskusji.

[dodaj komentarz]

Komentarze czytelników

esclavo

Dodano: 03 I 2021, 17:26:28 (ponad 3 lat temu)

0 0

"Rytuał łowcy" to powieść, która miała mnie mocno zaskoczyć i zostać moim ulubieńcem. Niestety, ale tak się nie stało. Na początku totalnie nie mogłam się wgryźć w fabułę, nie ciagnęło mnie do czytania, a jak już zaczęłam to nie czułam żadnych emocji. Ta książka jest dobra, poprawna i poukładana. A ja chciałam dreszczu ekscytacji, zaskoczenia i poczucia, że każda czynność odciaga mnie od przyjemności taplania się w chorym umyśle mordercy. Mimo braku tego przyciagania, nie sposób nie docenić, z jaką precyzją autor przedstawił postać zabójcy. Wątki są spójne, wydarzenia tworzą całość, a styl autora, chociaż specyficzny, jest przyzwoity. Myślę, że jest to powieść, która może podzielić czytelników, ale każdy powinien sam ocenić po której stronie stanie.

Użytkownik nie wystawił oceny książce.