Używamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych.
Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia.
Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Więcej informacji w naszej polityce prywatności.
Rozumiem, zamknij komunikat
W dziejach muzyki zawsze zdumiewał mnie fakt, że niektórzy kompozytorzy umierają dla publiczności na przeciąg dwóch, trzech wieków, aby potem nagle zmartwychwstać - w wielkiej chwale - dla całego świata. Tak było z Monteverdim, zupełnie zapomnianym przez lat trzysta, i z Mahlerem we Francji... Antonio Vivaldi był pogrzebany przez z górą trzy stulecia, a muzykolodzy odmawiali mu wszelkich walorów... Moje spotkanie z "Montezumą" Vivaldiego było moim spotkaniem z pierwszą wielką operą o tematyce amerykańskiej. "Montezuma", co wielokrotnie podkreśla librecista Alvise Giusti, opiera się na kronice Antonia de Solisa. Przed paru laty oglądałem tę operę; skłoniło mnie to do napisania "Koncertu barokowego". Pierwszy rozdział rozgrywa się w Meksyku, drugi w Hawanie, trzeci w Madrycie, czwarty w Wenecji podczas próby generalnej "Montezumy". Akcja zaczyna się w roku 1709, kończy w roku 1955 w weneckim teatrze Sant' Angelo.
z wywiadu udzielonego przez Alejo Carpentiera meksykańskiemu pismu "Diorama"
Oceń tę książkę:
Dodał: 