Zeszyt grafomana – żądza

"ON w białej koszuli z logo lokalu i czarnych spodniach wygląda wyjątkowo seksownie. Jego parodniowy ciemny zarost powoduje u mnie pragnienie pieszczot. Przypominam sobie pieszczoty mojego byłego kochanka.
Drapał mnie swoim zarostem, którego nie znosił, a który na nim wymusiłam. Zawsze chciał mieć twarz jak pupę niemowlaka. To jednak nie wystarczyło, aby związek przetrwał. Kochanek nie jest i nie będzie NIM."

"Nieważne że jest ,,ogierem” i zalicza wszystkie ,, klacze” jakie mu się nawiną. Nieważne, że nie ma bladego pojęcia, że GO kocham. Nieważne, że jestem od niego starsza dziesięć lat, bo ON o tym nie wie. Ważne jest to, że ON istnieje i mogę GO widywać codziennie w drodze do pracy lub z powrotem. Ważne jest to, że rozmawiamy na różne tematy. Ważne, że żartujemy z różnych rzeczy. Tak, tak to jest ważne. Właśnie tak powinna wyglądać miłość niespełniona. Właśnie tak powinno się kochać. Kochać bezwarunkowo – powiedziała."

"Moja radość przygasła, gdy zacząłem myśleć o rodzinie. Byłem pewien, że już mnie szukają a ja w żaden sposób nie mogłem im pomóc. Postanowiłem coś zrobić. Podjąć próbę ucieczki. Zbliżyłem się do drzwi. Powoli położyłem rękę na klamce. Poraził mnie prąd który błyskawicznie zwalił mnie z nóg. Chwyciłem się za lewe ramię. Mrowiący ból przeszył większość mojego ciała. Zacząłem się zastanawiać jak ona to wszystko przygotowała bez wzbudzania podejrzeń otoczenia."