Kup książkę [edytuj książkę]

Monika postanawia żyć

Opis

Czy czułaś się kiedyś tak, jakbyś nie miała żadnego wpływu na swoje życie? Jakby wszystko wokół Ciebie działo się bez udziału Twojej woli? Czy myślałaś, że wszystko co najlepsze w życiu, już Cię ominęło? Czy choć przez chwilę czułaś się tak, jakbyś oglądała świat przez szybę? Jakbyś nie miała do niego dostępu? Czy czułaś się tak, jakbyś spała, a to, co wokół Ciebie się działo, było tylko złym snem? Pragnęłaś się z niego zbudzić, a nie mogłaś? Czy czułaś tak ogromne przerażenie i pustkę zarazem, że brakowało Ci tchu? Powolne umieranie Moniki trwało 10 lat. Jej życie stało się przez ten czas mdłe jak potrawa bez przypraw. Bohaterka książki straciła nadzieję, że cokolwiek się zmieni. Niespodziewanie pojawił się jednak ktoś, kto postanawia jej pomóc. Budzi ją ze złego snu. Kobieta uczy się na nowo żyć. Poznaje siebie i postanawia żyć inaczej. Droga do normalnego życia wiedzie przez sprawę rozwodową. Monika panicznie się boi. Jaka będzie reakcja jej męża i rodziców? Książka opisuje prawdziwe wydarzenia z życia młodej kobiety, która cierpiała na nerwicę, a potem wpadła w depresję. Przedstawia zmagania autorki z chorobą, rozpad małżeństwa, uzależnienie od leków i powrót do zdrowia. Ta historia stanowi bezcenną pomoc dla osób, które żyją w podobnej sytuacji i nie wiedzą, jak poradzić sobie z problemami.

Fragment książki

Rok i pięć miesięcy wcześniej

Monika siedzi w biurze pewnego wydawnictwa. Czeka wraz z koleżanką na szkolenie. Ma iść do nowej pracy. Boi się. Jest chora. Sama nie wie na co. Na jakąś dziwną chorobę psychiczną. Nigdy wprost nie usłyszała od lekarzy, co jej dolega. Sama bała się spytać. Ma na przemian nerwicę, potem depresję, lęki i tak w kółko.

Z góry po schodach schodzi jakiś chłopak. Uśmiecha się do nich. Wygląda na miłego. Ma czarne włosy. Faceci z czarnymi włosami są w jej typie.

- Już jesteście? ... Która godzina? Szkolenie zaczyna się o czternastej - powiedział.

- Powiedzieli nam, że o trzynastej trzydzieści. Ale to nic. Poczekamy - odpowiedziała.

- Już kończę pracę. Zaraz do was przyjdę. Poczytajcie w tym czasie scenariusz - daje im kartki z maszynopisem.

Czytają po cichu. Okazuje się, że chłopak ten będzie prowadzić szkolenie. Monika ucieszyła się. Był niewiele starszy ode niej. Nie wzbudzał w niej takiego lęku jak szef, który przeprowadzał z nią rozmowę kwalifikacyjną.

Jego życzliwe, sympatyczne podejście sprawiło, że przestała się stresować. Szkolenie było świetną zabawą.

Na początku było trochę ćwiczeń.

- Macie tutaj tekst. Waszym zadaniem jest przeczytać go najpierw z entuzjazmem, potem z radością, a później z zainteresowaniem. Jedna osoba będzie czytać, a druga zgadywać, w jakim stanie jest osoba czytająca.

Następnie ćwiczą scenariusze rozmów telefonicznych.

Monika zaczyna pracować w tej firmie. Dobrze jej się pracuje i ma niezłe wyniki. Okazało się, że ma do tego talent. Sprzedaje książkę, którą napisał chłopak prowadzący szkolenie. Jest to książka o marketingu. Zaimponował jej. Chłopak ma na imię Michał. Przez pierwsze dni pracy Michał codziennie przychodzi do niej i jej koleżanki. Interesuje się, jak idzie im praca. Pomaga im ... Udziela wskazówek ... Dodaje entuzjazmu i pozytywnej energii, by miały lepsze efekty.

- Jak Ci idzie? – dopytuje.

- Dobrze. Mam już trzy zamówienia na książkę - chwali się Monika. Jest bardzo zadowolona z tego powodu.

- No to super. Jeszcze tylko dwa i będzie norma dzienna. Świetnie Ci idzie. Fajnie rozmawiasz z klientami. Bardzo naturalnie prowadzisz rozmowy. Dlatego masz dobre wyniki. Miły i energiczny głos sprawia, że z przyjemnością się Ciebie słucha.

- Dzięki.

Monika zobaczyła w tym szarym tunelu swojego życia światełko. Cieszy się, że ktoś w końcu ją docenił. Dał jej szansę. Widzi, że nadaje się do czegoś, że może nie jest aż taka do bezwartościowa. Że coś potrafi ...

Romans w biurze
Czas mija powoli. Praca bardzo pochłonęła Monikę. Chce być dobra, najlepsza ze wszystkich telemarketerek tu zatrudnionych. Daje z siebie wszystko. Z czasem zaczyna jednak czuć coś dziwnego. Zaczyna wyczekiwać chwil, kiedy Michał przyjdzie do niej na górę. Kiedy spyta jak jej dzisiaj idzie sprzedaż książek. Przyłapała się na tym, że denerwuje ją gdy Michał rozmawia przez telefon z jakąś dziewczyną. Zastanawia się. „Dlaczego to mnie denerwuje? Przecież to powinno być dla mnie obojętne.”

Gdy spaceruje po mieście ma nadzieję, że przypadkowo spotka Michała. Zrozumiała, że jest o niego zazdrosna. Zaczęła przez cały czas o nim myśleć. W dzień i w nocy. Rano gdy się budzi i wieczorem gdy zasypia. Pojawiły się jeszcze inne odczucia. Rumieni się, gdy Michał wchodzi do biura. Czuje onieśmielenie w jego towarzystwie. Jest jej przy nim gorąco. Nie może jeść, gdy On jest blisko.

„Co dalej robić”? - zastanawia się Monika. Postanawia, że nie będzie tego przed nim ukrywać.

„Powiem mu co czuję. Liczę na to, że on też coś do mnie czuje”........

[edytuj opis]

Czytelnicy tej książki polecają

Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
[dodaj cytat]

Popularne cytaty

Do tej książki nie dodano jeszcze ani jednego cytatu.
[dodaj temat]

Dyskusje o książce

Do tej książki nie założono jeszcze ani jednego tematu dyskusji.
[dodaj komentarz]

Komentarze czytelników

Do tej książki nie dodano jeszcze ani jednego komentarza.

Komentarze użytkowników Facebooka

[edytuj informacje]O książce

Wydawnictwo: Kompas Szczęścia
Rok wydania: 2008
ISBN: 978-83-61616-00-9
Ocena: -
Liczba głosów: -
Oceń tę książkę:

Kto dodał książkę do bazy?

Dodał: Artur
23 VIII 2009 (ponad 15 lat temu)

[edytuj tagi]Tagi

Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:

Czytelnicy

Pokaż osoby, które tę książkę:

Przeczytały Planują przeczytać
Lubią Teraz czytają