Turkusowa dusza

Marta Kopeć

[zmień okładkę]

„Turkusowa dusza” Marty Kopeć to historia burzliwej i nietypowej miłości. To także opowieść o ludzkich wyborach i ich konsekwencjach.

Atrakcyjna, odważna i inteligentna Pamela postanawia opuścić dysfunkcyjny dom rodzinny i zamieszkać u brata. W drodze do nowego mieszkania zostaje zaatakowana przez złodzieja, z opresji którego ratuje ją tajemnicza postać. Proponuje „ona” dziewczynie zawarcie pewnego paktu, na który siedemnastolatka przystaje. Od tej pory droga życiowa dziewczyny wiedzie przez niebo i piekło. Anioł stróż i diabeł, którzy nagle pojawili się w życiu Pameli powodują, że nastolatka jest rozdarta wewnętrznie, ponieważ chciałaby być i z jednym i z drugim. Nie zgadza się na to jednak ani demon ani anioł. Dziewczyna sama musi dokonać tego trudnego wyboru, a w zasadzie dokona tego jej serce.

W literackim świecie Marty Kopeć roi się od demonów, wampirów i innych stworów o niezbyt przychylnym nastawieniu do innych. Czy możliwe jest, że diabły potrafią kochać, nawet jeśli jest to sprzeczne z regulaminem „piekła”? A czy w aniołach potrafi zrodzić się złość czy nienawiść? Kto zdobędzie miłość dziewczyny, dobro czy zło?
[edytuj opis]

Przewiń: [] []

Czytelnicy tej książki polecają

Piękny

Nigdy Cię nie zapomniałam

Nina prawdziwa historia

Finezja uczuć

Lila

[dodaj cytat]

Popularne cytaty

"Stał nad nią, ukryty w mroku. Cień przysłaniał jego twarz. Nie mogła prawie niczego dostrzec.

- Więc zawrzyjmy pakt. – widziała tylko jego czerwonce świecące oczy i dłoń, którą chwycił jej rękę. Podsunął papier, a ona machnęła na nim słabo krwawą linię. On również wziął na palce trochę kropli czerwonego atramentu z jej rany. Skrobał nim biały papier. – Więc przysięgasz?

- Przysięgam. – co innego mogła powiedzieć? Chodziło o jej życie. Zakasłała lekko, krztusząc się. Nawet palcem drgnąć już nie mogła. Opadała z sił. Zagryzła wargę, mrugając parę razy, patrząc niewyraźnym wzrokiem.

- Wiedz, że pakt jest nieodwracalny chyba, że sam go podrę lub zniszczę. Przysięgasz?

Spadło więcej deszczu przysłaniającego pola widzenia. Dziewczyna przełknęła cicho ślinę. Zawahała się, lecz po chwili odparła.

- Przysięgam.

Pergamin spłonął, a dziewczyna zasnęła."

Dodał: agnieszka3201 Dodano: 23 II 2015 (ponad 9 lat temu)

0 0

[dodaj temat]