Komentarze do książki Zaliczenie z tragedii

Wejdź i znajdź przyjaźń

Niedawno wpadła mi w ręce książka Elizabeth LaBan. Po opisie z tyłu okładki oraz kilku opiniach od znajomych zdecydowałam się ją przeczytać. Książka zapowiadała się interesująco i nie zawiodłam się.
Elizabeth LaBan jest młodą amerykańską pisarką. Zaliczenie z tragedii to jej pierwsza dorosła książka.
Powieść już od pierwszej strony owiewa nas nastrojem panującym w Szkole Irvinga. Utwór ma podwójną narracje, jednym z narratorów jest Duncan, który znajduje się w ostatniej klasie liceum. Poznajemy go w chwili, gdy wchodzi do szkoły i szuka swojego pokoju na piętrze najstarszych uczniów. „Przechodząc pod kamiennym łukiem bramy prowadzącej do internatu uczniów najstarszej klasy, Duncan myślał o dwóch sprawach: o tym, jaki „skarb” mu zostawiono oraz o swoim zaliczeniu z tragedii”. Drugim zaś jest Tim, albinos, były uczeń Szkoły Irvinga. Pozostawia on Duncanowi „skarb”, który odmieni jego życie. Są to płyty z nagraną przez starszego kolegę historią, która miała miejsce rok wcześniej. Akcja powieści toczy się w dwóch wymiarach czasowych. Jeden w czasie teraźniejszym, drugi zaś to retrospekcja. Wspólnym mianownikiem jest zakończenie historii przedstawionej na płytach Tima. Obaj postawieni są na równi ze sobą, przez co możemy zauważyć ich rozwój w trakcie trwania powieści.
Cała opowieść rozwija się powoli. Razem z głównymi bohaterami wchodzimy w świat tajemnicy. Informacje są podawane stopniowo, mimo to akcja wciąga czytelnika już od pierwszej strony i nie pozwala mu się oderwać aż do końca.
Książka porusza ważne tematy, jakimi są dorastanie oraz odpowiedzialność za własne decyzje. Jednocześnie poznając skutki ich wyborów.
W całym utworze widać wpływ Makbeta Williama Shakespeare. Poczynając od imion głównych bohaterów poprzez fatum, które zawisło nad życiem nastolatków.
Według mnie książka może zaciekawić szerokie grono odbiorców. Jest ona napisana lekkim stylem, szybko się ją czyta i porusza uniwersalne, ale ważne tematy. Nie pozostawia czytelnika bez refleksji. Każdy odbiorca odczuwa emocje, które rozgrywają się w powieści, przez co głębiej wchodzi w atmosferę i akcję utworu. Książka trzyma w napięciu do ostatniej strony. W czasie jej czytania, snułam różne domysły jak potoczy się ta historia, mimo to koniec mocno mnie zaskoczył.
Niespodziewane sploty wypadków, zaskakujący koniec oraz nowe spojrzenie na problemy dorastającej młodzieży sprawiły ze utwór Elizabeth LaBan na długo pozostanie w mojej pamięci. Polecam tę książkę każdemu.