Większość lekarzy kończących studia medyczne uprawia swój zawód z postawionym sobie nadrzędnym celem „utrzymania życia pacjenta w każdym przypadku i za wszelką cenę”. Zwłaszcza w pediatrii uznanie prawa dziecka do godnej śmierci i zaprzestania leczenia, jest niezwykle trudne. Formułowane obecnie stwierdzenie, że lekarz w sytuacji bez szans powinien wycofać się z terapii przedłużającej życie i cierpienie dziecka – często nie jest w pełni zrozumiane i stosowane. Uporczywość terapeutyczna, która uniemożliwia wg zasad etyki „przyjęcie śmierci” oraz ma wpływ na jej naturalny przebieg, jest przekroczeniem moralnym i prawnym. Ponadto podkreśla się obecnie, że przetrzymywanie dziecka w szpitalu, zamiast w lepszych dla jego psychiki warunkach domowych, stosowanie leczenia dokładającego cierpienia i przedłużającego agonię, w świetle obecnie stanowionego prawa jest wykroczeniem.
Powołane przez Polskie Towarzystwo Pediatryczne grono ekspertów z wielu dziedzin (pediatrów, filozofów, prawników, teologów i etyków) opracowało dokument, w którym w sposób wszechstronny starano się naświetlić, nie tylko sytuację prawną, ale i podpowiedzieć lekarzowi praktykowi, jak zachować się w pewnych dramatycznych sytuacjach.
*
Polskie Towarzystwo Pediatryczne i autorzy wyrażają zgodę na nieodpłatne publiczne rozpowszechnianie „Wytycznych”, zarówno w całości, jak i we fragmentach, w celach niekomercyjnych na wszystkich polach eksploatacji. [edytuj opis]