Dodano: 17 IX 2012, 14:00:15 (ponad 12 lat temu)
„Wewnętrzne mechanizmy” to najnowszy zbiór esejów noblisty J.M. Coetzee’ego. Książka ta zwraca na siebie uwagę tym, że jej autor pojawia się w mniej znanej roli, niż tej do której zdążył już czytelników przyzwyczaić. Miast pisarza, autora prozy narracyjnej, mamy w „Wewnętrznych mechanizmach” do czynienia z krytykiem literackim, który swej wnikliwej analizie poddaje twórczość dwudziestu jeden uznanych pisarzy. Najczęściej Coetzee koncentruje się na wybranych utworach (nie zapomina przy tym o umieszczeniu także innych dzieł, choćby w formie tła, kontekstu twórczości), na które patrzy przez pryzmat rozmaitych kontekstów historycznych i kulturowych. Interesujące również są wywody dotyczące przekładów, bowiem znaczna część przywołanych pisarzy pochodzi z krajów nieanglojęzycznych, co staje się pretekstem do rozważań nad odpowiedzialnością tłumacza i jej granicami. „Wewnętrzne mechanizmy” dowodzą, że także jako eseista J.M. Coetzee jest niezwykle interesującym twórcą.
