J.M. Coetzee, jeden z najbardziej cenionych powieściopisarzy, w roli krytyka literackiego. W Wewnętrznych mechanizmach analizuje twórczość największych pisarzy XX wieku - od Samuela Becketta i Güntera Grassa po Gabriela Garcię Marqueza i Philipa Rotha. Te eseje, olśniewająco wnikliwe, wymagające, a jednocześnie przystępne, dowodzą bystrego oka i niezachwianej krytycznej przenikliwości. Napisane z jasnością i precyzją, czytelnikom, którzy znają omawiane tu utwory, proponują świeże i pouczające spojrzenie, a tym, którzy spotykają się z nimi po raz pierwszy, dostarczą doskonałego wprowadzenia do nich i ich omówienia. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
„Wewnętrzne mechanizmy” to najnowszy zbiór esejów noblisty J.M. Coetzee’ego. Książka ta zwraca na siebie uwagę tym, że jej autor pojawia się w mniej znanej roli, niż tej do której zdążył już czytelników przyzwyczaić. Miast pisarza, autora prozy narracyjnej, mamy w „Wewnętrznych mechanizmach” do czynienia z krytykiem literackim, który swej wnikliwej analizie poddaje twórczość dwudziestu jeden uznanych pisarzy. Najczęściej Coetzee koncentruje się na wybranych utworach (nie zapomina przy tym o umieszczeniu także innych dzieł, choćby w formie tła, kontekstu twórczości), na które patrzy przez pryzmat rozmaitych kontekstów historycznych i kulturowych. Interesujące również są wywody dotyczące przekładów, bowiem znaczna część przywołanych pisarzy pochodzi z krajów nieanglojęzycznych, co staje się pretekstem do rozważań nad odpowiedzialnością tłumacza i jej granicami. „Wewnętrzne mechanizmy” dowodzą, że także jako eseista J.M. Coetzee jest niezwykle interesującym twórcą.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 