Tuż przed trzydziestymi urodzinami Kiara dzwoni do najlepszej przyjaciółki i opowiada jej o mrówkach. Absurdalny kłopot z owadami staje się przyczynkiem do rachunku sumienia. Kobiety postanawiają poczynić bilans swojego życia - szczerze, bez ogródek, bardzo intymnie, zaglądając w głąb siebie, podsumowują błędy i doświadczenia młodości. Krok po kroku sięgają po wspomnienia mężczyzn, z którymi w przeszłości były związane. Próbują uporządkować szuflady pamięci, posprzątać zaległy bałagan w głowach, dobrze zrozumieć, co przeżyły. Chcą ustanowić rzetelną definicję kobiecości oraz odnaleźć własną, dojrzałą tożsamość.
To oryginalna próba opisania kobiecej natury, ale również próba zogniskowania się na męskim świecie – na ile kobieta może do tego świata przeniknąć, na ile może się z nim połączyć, na ile może go zrozumieć. [edytuj opis]
Ta opowieść mnie irytowała, denerwowała, nudziła i usypiała. Były momenty, kiedy miała mnie ciekawiła, czasami skłaniała do refleksji, ale przez większość odpływałam myślami gdzieś indziej. Ta książka bardzo mnie zmęczyła i pozostawiła duży niesmak po sobie. Nie polecam.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 