Indyk

"Jest pani piękna, ale mało to kobiet jest pięknych? Pani jest kimś więcej. Pani włosy, oczy, usta obce są jak gdyby pani samej, choć są panią. I dlatego szuka pani siebie, zagubiona w swojej materialności. Błądzi pani wśród swoich oczu, rąk, wśród swojej cielesności, wspaniałej skądinąd, której czasami pani nienawidzi, a czasami o niej pani zapomina, nieświadoma, to znów świadoma aż za bardzo. Ogarnia panią strach."

"sztuka zachorowała nieuleczalnie na negację samej siebie"

"Proszę o spokój. Ostatecznie nic nie wiadomo i wszystko jedno."