Polska na pół

"Złapała za telefon. Napisała SMS-a i wysłała go Marcinowi. „Pojutrze pójdę głosować i to na twojego kandydata, to znaczy teraz już na naszego. Zaskoczony? Jak go tak słucham, to zaczynam wierzyć, że on wie jak wygląda życie w Polsce. To chyba wystarczy”.
Była zaskoczona zaufaniem, jakim obdarzała polityka. Należał on do klasy, która wedle jej niedawnego jeszcze osądu nic pożytecznego nie robi, zajmuje się sobą albo sprawami, które nijak mają się do problemów reszty społeczeństwa.
Od pamiętnego kwietniowego dnia, gdy tak wielu przedstawicieli tej klasy zginęło, zaczęła jednak powoli odnajdywać w ich działaniach rzeczy budujące. I faktycznie, na wiele takich śladów można było trafić."

"Złapała za telefon. Napisała SMS-a i wysłała go Marcinowi. „Pojutrze pójdę głosować i to na twojego kandydata, to znaczy teraz już na naszego. Zaskoczony? Jak go tak słucham, to zaczynam wierzyć, że on wie jak wygląda życie w Polsce. To chyba wystarczy”.
Była zaskoczona zaufaniem, jakim obdarzała polityka. Należał on do klasy, która wedle jej niedawnego jeszcze osądu nic pożytecznego nie robi, zajmuje się sobą albo sprawami, które nijak mają się do problemów reszty społeczeństwa.
Od pamiętnego kwietniowego dnia, gdy tak wielu przedstawicieli tej klasy zginęło, zaczęła jednak powoli odnajdywać w ich działaniach rzeczy budujące. I faktycznie, na wiele takich śladów można było trafić."