Po 32 latach spędzonych w klasztorze Marion Dante doszła do wniosku, że wstąpiła do niego nie w wyniku prawdziwego powołania, lecz bezwzględnej presji matki i środowiska.
Autorka opisuje dramatyczne doznania samotności, tęsknoty za macierzyństwem, zwątpienia w wyznawane od dzieciństwa prawdy wiary.
Kiedy wreszcie uzyskuje zwolnienie ze ślubów zakonnych, ma 46 lat i rozpoczyna życie w obcym, nieznanym świecie. Gdzie znaleźć pracę i mieszkanie? W co się ubrać? Jak korzystać z bankomatu?
Nowe życie okazuje się nie mniejszym wyzwaniem niż lata spędzone w klasztorze...
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 