Używamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych.
Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia.
Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Więcej informacji w naszej polityce prywatności.
Rozumiem, zamknij komunikat
Vilja odpowiedziała drżącymi ustami. Walczyła z płaczem, ale strach przed tą obcą kobieta na sofie wziął górę. Cała odwaga i dzielność prysły, odwróciła się szybko i z płaczem uciekła do sypialni i wskoczyła do łóżka. Tuliła mocno swoją lalkę i czekała, aż płacz jej przejdzie. Wtedy naciągnęła kołdrę na głowę, żeby matka jej nie słyszała i zaczęła się szeptem modlić.
- Dobry Boże… proszę cię… zrób, żeby mama znowu była miła. Niech już nie pije tyle wina. Niech już nigdy nie pije. Wyjedźmy stąd. Dobry Boże… proszę, spraw, byśmy pojechały do domu. Do cioci Mille… [edytuj opis]
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 