Córka Stefana Żeromskiego opowiada o ojcu, rodzinie, przyjaciołach, fascynacjach artystycznych. Anegdoty, wzruszenia, barwny obraz dwudziestolecia międzywojennego i klęski września 1939 roku przeżytej w oblężonej Warszawie. Być córką Stefana Żeromskiego, znaczyło w Polsce nie mniej niż nosić tytuł książęcy. I myślę, że gdyby nawet nazwisko to dziedziczyła istota najskromniej wyposażona przez los w przymioty ciała i ducha, już sam fakt noszenia go przydałby dostatecznego blasku jej istnieniu. A co dopiero mówić o Monice Żeromskiej, osobie obdarzonej nie tylko talentem malarskim, ale też niezwykłą i bardzo oryginalną urodą, żywym temperamentem, dowcipem i fantazją, a na domiar, jakby tego wszystkiego było jeszcze mało, wyposażonej we wspaniały dar gawędziarski, co znalazło wyraz nie tylko w rozmowach, ale także we wspomnieniach, opublikowanych w latach 90. przez wydawnictwo "Czytelnik". Julia Hartwig, "Tygodnik Powszechny". [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 