Komentarze do książki Cujo

Nie jest to jakaś skomplikowana powieść. Niemniej bardzo mi się podobało. Wywołała u mnie emocje, może dlatego że kocham zwierzęta, a już najbardziej psy i uderzyła mnie nieodpowiedzialność właściciela psa, szczególnie opisy z perspektywy Cujo. Strasznie szkoda było mi tytułowego bohatera, gdyż nie był niczemu winien, a jego los potoczył się, jak potoczył. Dobra powieść. Polecam fanom tego pisarza

Nie bardzo wiem, jak napisać opinię o tej książce, by była trochę bardziej rozbudowana. Ja się po prostu bezgranicznie w niej zakochałam! Jasne, że trochę mnie irytowało to, że akcja dość wolno się rozwijała; jak zresztą w każdej książce Kinga, ale co tam - wyszedł majstersztyk! Dawno nie czytałam książki, przy której targałyby mną takie emocje, naprawdę. Cieszyłam się razem z Brettem, kiedy mógł on wyjechać do swojej ciotki. Razem z Donną denerwowałam się na ten przeklęty wóz. Martwiłam się o Tada. Na litość boską, jakiego uczucia we mnie przy tej książce nie było; przecież ja nawet potrafiłam sobie wyobrazić, wręcz czuć ten smród alkoholu, jaki musiał się ulatniać od Joego!