Czas stanowi bez wątpienia jedną z fundamentalnych osobliwości ludzkiego doświadczenia, nie ma jednak żadnych dowodów na to, że posiadamy jakiś specjalny zmysł czasu, analogiczny do zmysłów wzroku czy słuchu. Bezpośrednio doświadczamy jedynie czasu teraźniejszego; świadomość istnienia przeszłości i przyszłości zawdzięczamy pamięci oraz wyobraźni (którą poszczycić się może tylko człowiek). Większość z nas czuje intuicyjnie, że czas biegnie nieustannie w sposób samorzutny i niepodlegający żadnym wpływom; wie też, że jego pomiar jest kwestią umowną, a mimo to przekroczenie międzynarodowej linii zmiany czasu często wywołuje konsternację: „zyskujemy” bądź „tracimy” wówczas całą dobę!
Książka prezentuje najważniejsze etapy rozwoju naszych wyobrażeń o czasie. Dowiadujemy się, jak postrzegali czas starożytni i jakie zmiany w podejściu do tego zagadnienia wniosły średniowiecze i renesans. Rewolucja przemysłowa XVIII wieku sprawiła, że wartość czasu zaczęto mierzyć pieniądzem, w XX wieku zaś Einstein udowodnił, że czas nie zawsze płynie z jednakową szybkością. Zmieniały się na przestrzeni dziejów kalendarze, zmieniały zegary - od słonecznych i wodnych po atomowe. Dziś, gdy potrafimy mierzyć czas z ogromną precyzją, doświadczamy zarazem nieustannej presji z jego strony; trudno sobie wręcz wyobrazić, że nie zawsze ludzka aktywność podporządkowana była dyktatowi zegarka... [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 