Autor opowiada o swoim rodzie i rodzinie - nielinearnie, wieloznacznie, w pełen paradoksów i humoru sposób. Dzieli się wszechstronną i częstokroć bolesną refleksją nad rolą ojca i ojcostwa, a także nad sytuacją syna. Wiele miejsca poświęca historii ostatnich dwóch pokoleń rodu, które podobnie jak cała pozostała w kraju po II wojnie światowej arystokracja węgierska padły ofiarą wysiedlenia. Dowiadujemy się, w jaki sposób przetrwały te lata, zachowując godność i styl, zdobywając jednocześnie wiele rozmaitych doświadczeń.
Oceń tę książkę:
Dodał: 