Czwarte już wydanie „Jaśnie Panicza”, w którym ocaliła pamięć o jednym z największych pisarzy XX wieku, to ważna i klasyczna już pozycja literatury faktu, czyniąca z Joanny Siedleckiej mistrzynię reportażu biograficznego.
Ostatnio czytałem książkę o Gombrowiczu Siedleckiej i zdumiałem się. Żadnego właściwie podobieństwa z moim dzieciństwem (...). Gdzież mnie tam było do gombrowiczowskich majątków, kamienic, wizyt, wieczorków, stałego dochodu. Czesław Miłosz
W tej urzekającej w swojej skromności książce, która jest prawdziwym wytchnieniem po nadętych polonistycznych rozprawach, najbardziej nieoczekiwane są wiernie zapisane rozmowy z dawną służbą Gombrowiczów. Jan Kott
Na podstawie zgromadzonego przez Siedlecką materiału można by nakręcić filmową sagę, jakichś polskich Budenbrooków. Gombrowiczowie pokazani są jako rodzina osuwająca się stopniowo w ruinę, tracąca majątki, skazana na dramatyczną wegetację w Polsce Ludowej. (...) Ta rewelacyjna perspektywa książki Siedleckiej ustawia wizerunek Gombrowicza w zupełnie nowym świetle. (...) Wydaje się, że w taki sposób jeszcze nikt o Gombrowiczu nie pisał. Janusz Majcherek
(...) „Jaśnie Panicz” - z pozoru zwykły zbiór relacji - stał się bestsellerem i zbiera tryumfalnie nagrodę za nagrodą. Książka to bowiem iście sensacyjna. I to sensacyjna wieloznacznie.(...) Elektryzujące informacje o dobrym Wiciu pochodzą z pierwszej części „Jaśnie Panicza”, doprawdy rewelacyjnej w pomyśle i wykonaniu. Maria Bojarska
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 