Jest rok 1791, Mozart nie żyje. Ledwie dwudziestodziewięcioletnia Konstancja całkowicie załamana po śmierci męża, pozbawiona środkow do życia wie, że musi zapewnić byt sobie i dwóm małym synom - Carlowi i Wolfgangowi. Jej siłą napędową pozostaje niezmierzona miłość do zmarłego męża. Poświęca się bez reszty ochronie dzieł i imienia Wolfganga, z nadludzką energią, wyczuciem i wrodzonym sprytem zabiega o powszechne uznanie jego geniuszu. Negocjuje z wydawcami, egzekwuje swoje prawa, porzadkuje utwory męża i pozostałe po nim papiery. Ten nadrzędny dla niej cel realizuje najpierw sama, a potem z pomocą drugiego męża - dyskretnego, okazujacego jej niezwykłe przywiazanie i cierpliwość Duńczyka - Nissena - z którym związek pozostał do końca białym małżeństwem. Tym razem na kartach pamiętnika śledzimy szczegóły Wielkiej Rewolucji Francuskiej, podbojów Napoleona i Kongresu Wiedeńskiego. Delektujemy się też bogatym opisem życia muzycznego końca XVIII i początku XIX wieku. [edytuj opis]
"Kobiety całujące swoje ukochane dziecko w usta to te, których mąż już nie całuje w tym miejscu"
Dodał: mademoiselle
Dodano: 21 IX 2010 (ponad 14 lat temu)
+10
"Samotność jest towarzyszką, z którą nie czuję się dobrze"
Dodał: mademoiselle
Dodano: 18 IX 2010 (ponad 14 lat temu)
+10
"Ucałuję cię raz jeszcze i położę się przy tobie, moja Studnio, mój Strumieniu, i zaśniemy razem w mroźnej ciszy śmiertelnej łąki. Pilnować nas będą kruki, gdy twoja bladość zniknie w ostatnich płomieniach mojej wypalonej latarni."
Dodał: mademoiselle
Dodano: 21 IX 2010 (ponad 14 lat temu)
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 