"Czy poezja może być narracyjna, a więc w jakiś sposób epicka? Oczywiście, że tak. Wrożyński "opowiada" nam w swoich utworach cudowne, bogate historyjki, wymyśla fabuły, buduje - nierzeczywiście rzeczywiste i rzeczywiście nierzeczywiste - zdarzenia nasycone realizmem. Ale przecież jest to "realizm imaginacyjny", są to zdarzenia fikcyjne (nawet wtedy, gdy mają jakiś prapoczątek w faktach) i baśniowe, a cały "konkretyzm" i bogaty reizm, a nawet kult szczegółu ociera się w tych opowieściach często o surrealizm. Cała "prozodia" tych wierszy przesiąknięta jest liryką, magicznym nastrojem, zefirkiem tajemniczości i czułej nostalgii.
W tym osobliwym konglomeracie cech dopatruję się oryginalności tych wierszy i wyjątkowego "patentu", który powinien zwrócić uwagę na talent Autora." - Leszek Żuliński [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
"Usiadlem pod lipa i rozmawiam z Chrystusem
Sam z lipowego drzewa ciosany
Glowe trzyma w prawej dloni
Siedzi na kamieniu a lewa reka na lewym kolanie
Tak jakby chcial wyspowiadac caly swiat...."
Dodał: amber1
Dodano: 27 VIII 2010 (ponad 14 lat temu)
Mam BIALE POKOLANOWKI i czytamy je z kobieta , ktora kocham od czasu do czasu. Dzis poczta przyszedl nowy tomik: TA ZIEMIA LUBI POLSKA KREW. Dlugo Pana nie bylo”, ale teraz Pan JEST!
Nie nazywalbym tego powrotem, po prostu zajal Pan swoje miejsce, kt...
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 