Mazepa Juliusza Słowackiego to jeden z najważniejszych dramatów w historii polskiej literatury, w swej literackiej warstwie znacznie przewyższający renomowane ramoty mistrzów romantyzmu, w tym tegoż autora Kordiana, nie mówiąc już o Mickiewiczowskich Dziadach. Dlaczego? Ano dlatego, że choć osadzony mocno w polskich realiach historycznych i obyczajowych - pokazuje problemy uniwersalne, nie warunkowane właśnie historią i obyczajowością, zatem nie hermetyczny dla świata, jak wspomniane dzieła, będące dziś jedynie dramatem dla uczniów, którzy zmuszani są do analizowania "co poeta miał na myśli". Mazepa to dramat na miarę Szekspira lub Sofoklesa - jak u Szekspira tragiczny, jak u Sofoklesa nieuchronny.
Sztuka napisana w tej wersji przez Słowackiego w Paryżu w 1839 roku, dziś przemawia do nas bez historycznej perspektywy. To, że bohaterami jej są postacie z kostiumowej przeszłości - król bawidamek Jan Kazimierz, sobiepański wojewoda i młody szaławiła, przedstawiciel złotej dworskiej młodzieży, paź królewski - Jan Mazepa - to tylko sztafaż historyczny, bez którego dramat byłby nie mniej wyrazisty. [edytuj opis]
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 