Kup książkę [edytuj książkę]

Siekierezada albo Zima leśnych ludzi

O tym, że "Siekierezada albo zima leśnych ludzi" (1971) stała się książką kultową dla kilku pokoleń, zadecydowało kilka czynników. Po pierwsze legenda samego autora, Edwarda Stachury (1937-1979) - poety, prozaika, twórcy piosenek, obieżyświata, "kaskadera literatury". Podkreślane przez Stachurę nieustanne przeplatanie się codzienności i twórczości, nazywane przezeń "życiopisaniem", znajduje jedną z najpełniejszych realizacji właśnie w "Siekierezadzie". Po drugie więc - opowieść o młodym poecie, który zatrudnia się w Bieszczadach przy wyrębie lasu i poznaje środowisko drwali, ludzi prostolinijnych oraz nieskażonych cywilizacją - jest hołdem składanym zarówno życiu, jak i wyobraźni. Po trzecie - "Siekierezadę" niegdyś czytano jako powieść traktującą o ucieczce ze świata PRL-owskiej ideologii, z kolei dziś utwór ten bywa odczytywany jako alternatywa dla globalnego modelu kultury konsumpcyjnej.

"Wywijałem siekierą i nie myślałem o niczym" - powiada w pewnym momencie narrator i te słowa być może są kwintesencją stworzonej przez Stachurę prozy.

["Polityka" Spółdzielnia Pracy, 2009]

[edytuj opis]
Przewiń: [] []

Czytelnicy tej książki polecają

[dodaj cytat]

Popularne cytaty

"Przyrzekłem sobie, ja, Janek Pradera, włóczęga i były student, trzy lata archeologii słowiańskiej, ścigany ongiś niesłusznie , jak się później okazało, przez władzę ludową, ścigany ciągle i nieustannie, jak się na pewno kiedyś okaże, przez mgłę, człowiek zwinny jak guma, twardy jak stal i kruchy, kruchutki, kruchuteńki jak szkło; przyrzekłem sobie ja, że nie dam się pognębić, że nie dam pognębić siebie takiego, jaki jestem: zakochany niewymownie, niewypowiedzianie przepięknie w Tobie zakochany, dziewczyno najmilsza, Gałązko Jabłoni życia mojego mglistego. I niech sobie będą wszyscy mądrzy ze swoimi rozumami, a ja z moja miłością niech sobie będę głupi."
Dodał: marzyciel Dodano: 25 IV 2012 (ponad 12 lat temu)
+1 0


"A Ty błogosławiona bądź Gałązko Jabłoni. Cóż ja bym zrobił bez Ciebie, bez kochania Ciebie ponad wszystko, i tak cudownie Cię kocham i ponad wszystko, ponad śnieg, deszcz, słońce, kurz i mgłę, ponad pola i bagna, ponad lasy, góry i chmury, ponad ziemię i niebo, i nawet głupio tak mówić: „ponad wszystko, ponad ziemię i niebo”, bo takie jakieś śmieszne stają się słowa przy tym, jak niewypowiedzianie Cię kocham i nawet to „niewypowiedzianie Cię kocham” jest jakieś śmieszne przy tym uczuciu, które mam dla Ciebie, bo to jest nie tylko ślepe fanatyczne kochanie, ale coś także tak jasnego, tak widnego, najwidniejszego, że człowiek nie boi się najstraszliwszych rzeczy: śmierci, próżni i tak dalej..."
Dodał: marzyciel Dodano: 24 V 2011 (ponad 13 lat temu)
+1 0


"Pięknie jest na świecie, kiedy ustąpi mgła i przeczyszczają się z niej oczy i widać jest świat, i oddychać jest świat, i uwielbiać jest świat. Kogo mgła nie nachodzi, kogo nie osacza, kto się z nią nie boksuje, ten nie wie, co to jest: koniec stanu oblężenia. O Gałązko Jabłoni i wy straszliwe manowce. Pięknie było na świecie."
Dodał: marzyciel Dodano: 17 V 2011 (ponad 13 lat temu)
+1 0

[dodaj temat]

Dyskusje o książce

Do tej książki nie założono jeszcze ani jednego tematu dyskusji.
[dodaj komentarz]

Komentarze czytelników

Do tej książki nie dodano jeszcze ani jednego komentarza.

Komentarze użytkowników Facebooka

[edytuj informacje]O książce

Wydawnictwo: C and T
Rok wydania: 2006
ISBN: 838749898X
Ocena: 5.16
Liczba głosów: 9
Oceń tę książkę:

Kto dodał książkę do bazy?

Dodał: Serfer
27 VII 2010 (ponad 14 lat temu)

[edytuj tagi]Tagi

Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:

Czytelnicy

Pokaż osoby, które tę książkę:

Przeczytały Planują przeczytać
Lubią Teraz czytają