Jest to nowela mówiąca o przyjaźni między człowiekiem i zwierzęciem. Tytułowym bohaterem jest tu Łysek – koń ciągnący wózki z węglem w kopalni. Zwierzę przebywające stale pod ziemią, dla którego jedynym światłem jest wątły ognik lampki górniczej, narażone jest na ślepotę. Górnicy pracujący na dole pod ziemią darzą konia sympatią. Szczególnie przywiązany jest do niego górnik Kubok, który opiekuje się nim, a nawet z nim rozmawia. Łysek zna doskonale swoje obowiązki i nie daje się oszukać. Gdy jeden z górników próbuje doczepić mu dodatkowy wagonik z węglem, nie rusza z miejsca. W czasie wypadku w kopalni Łysek ratuje życie Kubkowi. Ten, chcąc się zwierzęciu odwdzięczyć, uzyskuje zgodę na wyjazd konia na powierzchnię ziemi. Jest już jednak za późno. Oczy Łyska coraz bardziej pokrywa mgła, co oznacza początek ślepoty. [edytuj opis]
Oceń tę książkę:
Dodał: 