Akropolis. Dramat w 4 aktach. - utwór dramatyczny Stanisława Wyspiańskiego, który powstał w latach 1903-1904. Został wydany w Krakowie w 1904 roku, wystawiony tamże przez J. Sosnowskiego w 1926 roku. Wydarzenia dramatu rozpoczynają sie o północy, po ukończeniu nabożeństwa rezurekcyjnego w katedrze wwelskiej, i trwają do świtu pierwszego dnia Wielkanocy ("Rzecz dzieje się na Wawelu w Noc Wielką Zmartwychwstania"). W akcie I twórca powołuje do życia autentyczne posągi w katedrze; ich dialogi wyrażają pewność zmartwychwstania biologicznego, wyższość życia nad śmiercią i chwałę miłości. Akt II, podobnie jak III, oparty zostałna temacie gobelinu wawelskiego; dzieje się na murach Wawelu. Autor w akcie III-im ożywił gobelinowe postacie, prezentujące znaną z "Starego Testamentu" historię Jakuba i Ezawa. Postacie te przeniósł na schody wiodące do kaplic i uczynił je drabiną, na której rozgrywa się walka Jakuba z Aniołem. W akcie IV wydarzenia się toczą nadal w katedrze. Wypełnia go głośna pieśń Harfiarza, wieszcząca nadejście wolności narodu, które ma sie dokonać w sposób symboliczno-wizyjny. O świcie słychac głos Salwatora, na złocistym rydwanie wjeżdża Apollo. W gruzy pada katedra, symbol tradycji i przeszłości, otwiera się nowe życie.
"Akropolis" nie jest dramatem we właściwym tego słowa znaczeniu, lecz poematem scenicznym o paru wątkach, zbiegających się w całość wysoce nowatorską i prekursorską. Może być ona nazwana "pieśnią o Wawelu". Nazwa poetyckiej grupy Skamander, wywodzi sie ze słów z początku aktu II: "Skamander połyska, wiślaną swietląc sie falą". Dramat był rzadko wystawiany, m.in. w 1962 roku wystawił go teatr 13 rzędów Jerzego Grotowskiego w Opolu. [edytuj opis]
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 