„Nawet na pozór najprostsze z tych wierszy kryją w sobie wielość znaczeń lub subtelną, złożoną wielopiętrowość. I nawet najczarniejsze z nich, najbardziej melancholijne czy najbardziej metafizyczne zyskują lekkość przez humor. W żadnym też, nawet najbardziej lirycznym i nasyconym melancholią, nie ma cienia sentymentalizmu. Kryształowy głos tego poety, niezwykle silny, zaskakujący czasem niespodziewanym słowem, niezwykłym porównaniem, elementem surrealizmu albo groteski, tworzy unikalną poetycką przestrzeń”.
- ze wstępu Agnieszki Kołakowskiej [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 