Nagle tuż przed Viktorią z mgły wychodzi nieznajomy. Dziewczynie zapiera dech w piersiach. Mężczyzna wygląda jak jej ojciec w czasach młodości. Na jego twarzy wypisane jest nieme pytanie. Viktoria czuje, że musi udzielić na nie odpowiedzi – odpowiedzi na ponurą tajemnicę, którą już dawno spowiła mgła zapomnienia. [edytuj opis]
"-Nie poznajesz mnie? - spytał.
Czy go poznaję?Ja? Mam niby znać tego faceta?Nic o tym nie wiedziałam. Przyjrzałam mu się dokładniej. Zbliżył się teraz do mnie i wnikliwie studiował rysy mojej twarzy. Zrobiłam więc to samo i nagle coś zaczęło mi świtać. Oczyma wyobraźni ujrzałam siebie z tyczkowatym trzynastolatkiem pośród skał, jak płoszymy kraby podbierakiem na kiju. Było to wesołe zajęcie i bawiliśmy się wyśmienicie.
- Nie - szepnęłam z niedowierzaniem. - To naprawdę ty... Tifftoff?
- Teraz raczej Christof - odparł ze śmiechem. - Przez ten czas troszeczkę wydoroślałem.
Opadłam ponownie na skałę. Dosłownie waliło mnie to z nóg."
Dodał: zaczytana98
Dodano: 09 VII 2012 (ponad 12 lat temu)
Kocham tę książkę.Musze powiedzieć że mimo że kocham książki to tę pokochałam najbardziej (mimo że nie ma w niej żadnych wampirów, wilkołaków itp) Książka mnie zauroczyła, co jest nie lada wyzwaniem. Naprawdę Polecam do przecztania
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 